Ντ. Ουίλσον και Βλ. Γιακούνιν διασταυρώνουν τα ξίφη τους σε ένα άτυπο ντιμπέιτ της «Κ»

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Δύο ομιλητές στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, ο Αμερικανός εκτελεστικός αντιπρόεδρος του Atlantic Council με έδρα την Ουάσιγκτον, Ντέιμον Ουίλσον, και ο Ρώσος Βλαντιμίρ Γιακούνιν, επιχειρηματίας, πρώην ισχυρός άνδρας των σιδηροδρόμων της χώρας και στενός φίλος του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, διασταυρώνουν τα ξίφη τους σε ένα άτυπο ντιμπέιτ σε κοινά ερωτήματα που τους έθεσε η «Κ». Ως εκπρόσωποι των χωρών τους μιλούν για τη ρωσική ανάμειξη στις εκλογές του 2016 αλλά και τις επικείμενες ευρωεκλογές, τις σχέσεις Μόσχας – Ουάσιγκτον όπως διαμορφώνονται επί προεδρίας Τραμπ, την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία, τον βαθύ διχασμό της αμερικανικής κοινωνίας, τον ρόλο των δύο δυνάμεων στα Βαλκάνια και την ανησυχία για μια νέα εξοπλιστική κούρσα, μετά την κατάρρευση της συνθήκης INF, που αφορά τις πυρηνικές δυνάμεις μέσου βεληνεκούς. Τα έξι ερωτήματα στα οποία κλήθηκαν να απαντήσουν είναι τα ακόλουθα:

6 ΚΟΙΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Ποια είναι η άποψή σας για τη ρωσική ανάμειξη στις αμερικανικές εκλογές του 2016, στις περυσινές ενδιάμεσες στις ΗΠΑ και στις επικείμενες ευρωεκλογές τον Μάιο;

2. Πιστεύετε ότι βρισκόμαστε στο χείλος μιας νέας εξοπλιστικής κούρσας, με δεδομένη την κατάρρευση της συνθήκης INF, που αφορά τις πυρηνικές δυνάμεις μέσου βεληνεκούς;

3. Θεωρείτε ότι η γερμανική επιμονή για την προώθηση του νέου αγωγού φυσικού αερίου κάτω από τη Βαλτική (Nordstream 2) θα επικρατήσει των επιφυλάξεων άλλων χωρών για τον κίνδυνο ενεργειακής εξάρτησης από τη Μόσχα;

4. Είδαμε τον Βλαντιμίρ Πούτιν να δίνει για πρώτη φορά τόση έμφαση σε κοινωνικά θέματα στην ομιλία του για την κατάσταση του έθνους. Με δεδομένη τη μείωση της δημοτικότητάς του, πιστεύετε ότι παρακολουθούμε ένα τέλος εποχής;

5. Παρακολουθούμε μια διμερή σύγκρουση Ρωσίας – ΗΠΑ σε πολλά μέτωπα: από την Τουρκία και τους S400 μέχρι τη Συρία και τη Βενεζουέλα. Η προεδρία Τραμπ φέρνει τις δύο χώρες εγγύτερα ή τις απομακρύνει τελικά;

6. Τι βλέπετε για τα Βαλκάνια, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας; Πιστεύετε ότι η Μόσχα έχει σήμερα την ευκαιρία να ασκήσει διπλωματική επιρροή ή μετά τη συμφωνία των Πρεσπών ολόκληρη η περιοχή στρέφει το βλέμμα της προς τη Δύση;

Ντέιμον Ουίλσον
Μια υβριδική προσέγγιση πολέμου


Ο κ. Ουίλσον είναι εκτελεστικός αντιπρόεδρος του Atlantic Council με έδρα την Ουάσιγκτον.

1. Παρατηρούμε έναν τρομακτικό βαθμό ρωσικής παρέμβασης, με τρόπους που ξεπερνούν την ανάμειξη στις εκλογές: μια υβριδική προσέγγιση πολέμου που προσβάλλει άμεσα τις δημοκρατίες, εκμεταλλευόμενη προϋπάρχουσες προκλήσεις. Είναι μια στρατηγική που εμφανίζεται σε ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας στο πλαίσιο της συμφωνίας των Πρεσπών. Το Κρεμλίνο ρίχνει λάδι στη φωτιά και, καθώς προχωρούμε προς τις ευρωεκλογές, πρέπει να αναμένουμε την κλιμάκωση της στρατηγικής αυτής. Στην Ευρώπη, το ενδιαφέρον είναι ότι δεν βλέπουμε ένα συγκεκριμένο αφήγημα που υποστηρίζουν οι Ρώσοι. Υποστηρίζουν την ακροδεξιά, την ακροαριστερά ή οποιαδήποτε αντισυστημική φωνή. Κοινό νήμα είναι οι διχασμοί, που έχουν σκοπό να προκαλέσουν χάος.

2. Πρέπει να θυμόμαστε πως η κατάρρευση της συμφωνίας δεν είναι αποτέλεσμα της απόφασης του επιτελείου Τραμπ να αποσυρθεί από την INF. Αντιθέτως, είναι επειδή οι Ρώσοι παραβίασαν τη συνθήκη των συμβατικών δυνάμεων, τα πρωτόκολλα του εγγράφου της Βιέννης και επίσης αγνόησαν τη συνθήκη INF. Οι επιλογές για τη συμμαχία μας ήταν είτε να συνεχίσει να τηρεί τις συμφωνίες όσο οι Ρώσοι τις παραβιάζουν είτε να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα και να απαντήσει αντίστοιχα. Ωστόσο, ξεκινά παράλληλα μια μεγάλη ευκαιρία να ακολουθήσουμε ένα ολοκληρωμένο σύνολο συμφωνιών ελέγχου των όπλων που εξετάζουν στρατηγικές μάχες μικρής εμβέλειας και ενδιάμεσου εύρους. Για την Ευρώπη, αυτό είναι το πραγματικό μέλημα.

3. Το ζήτημα του Nordstream2 εκθέτει τον βαθμό της υποκρισίας στην ευρωπαϊκή στρατηγική και πολιτική, ένα ζήτημα για πολλές από τις χώρες της κεντρικής και Ανατ. Ευρώπης. Πιέζονται λόγω της εξάρτησής τους από το ρωσικό φυσικό αέριο και ακολουθούν μια στρατηγική υποστήριξης της Ουκρανίας. Την ίδια στιγμή έχουμε ένα υποκριτικό σχέδιο με τη Γερμανία στο τιμόνι, ένα θανάσιμο πλήγμα στη μεταφορά ενέργειας από την Ουκρανία που εμβαθύνει την εξάρτηση από τις ρωσικές πηγές. Υποψιάζομαι ότι ο Nordstream δεν θα σταματήσει, αλλά θα υπάρξουν ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές για τις μελλοντικές ενεργειακές διαπραγματεύσεις. Πιστεύω ότι είναι στρατηγικό μειονέκτημα το ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη Ρωσία με μια συνεκτική πολιτική που δεσμεύεται για την ποικιλομορφία των πηγών ενέργειας.

4. Στη Ρωσία έσπασε η κοινωνική σύμβαση. Ο πουτινισμός αρχικά έλεγε: «Μείνετε έξω από την πολιτική και η ζωή σας θα είναι πιο ευημερούσα». Η οικονομία όμως υπέφερε και επομένως είδαμε πως η σύμβαση αντικαταστάθηκε από μια ταυτότητα εθνικισμού, σοβινισμού, παραδοσιακών οικογενειακών αξιών και ορθοδοξίας, δημιουργώντας παράλληλα μια υστερία που θέλει τη Ρωσία να απειλείται από τη Δύση. Πράγματι υπάρχει η αίσθηση πως τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα όσο ισχυρίζεται το Κρεμλίνο. Το βλέπουμε με τις συντάξεις, τη μείωση του βιοτικού επιπέδου και έναν πρωτοφανή βαθμό ασυντόνιστων διαμαρτυριών στη χώρα. Είναι σημάδια πως ο εθνικισμός δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα.

5. Είμαστε λίγο σχιζοφρενείς σε αυτή τη φάση και έχουμε δείξει στον απρόβλεπτο Πούτιν πως και οι ΗΠΑ μπορούν να είναι εξίσου απρόβλεπτες. Η ειρωνεία είναι πως η χώρα μας, με ισχυρή υποστήριξη από τη διοίκηση και το Κογκρέσο, θέλει να λάβει ισχυρά μέτρα για να αντισταθεί στη Ρωσία και να σταθεί κοντά στους συμμάχους μας. Βλέπουμε την ενίσχυση της συμμαχίας του ΝΑΤΟ και των αμερικανικών δυνάμεων στην ανατολική Ευρώπη. Το πρόβλημα είναι ότι η Ρωσία αποτελεί σήμερα ένα πολιτικό και εσωτερικό ζήτημα, λόγω της εξελισσόμενης έρευνας του Μιούλερ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η στρατηγική μας φαίνεται πιο αβέβαια απ’ ό,τι είναι στην πραγματικότητα.

6. Η στρατηγική της Ρωσίας στα Βαλκάνια δεν είναι να οικοδομήσει κάτι μεγαλοπρεπές λαμβάνοντας σκληρές αποφάσεις, αλλά να διαταράξει την περιοχή και να σταματήσει τη διαδικασία μεταρρυθμίσεων που οδηγεί στην ολοκλήρωση με την Ευρώπη. Ομως, στη μάχη αδιαμφισβήτητα κερδίζουμε εμείς. Ο λαός των δυτικών Βαλκανίων θέλει τα παιδιά του στην Ευρώπη, θέλει να εργάζεται για ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες. Η πρόκληση τώρα είναι η συνεργασία της Ουάσιγκτον με την Αθήνα, για την επίτευξη του οράματος της Θεσσαλονίκης και την ενσωμάτωση της περιοχής των Βαλκανίων στην Ευρώπη.

Βλαντιμίρ Γιακούνιν
Σύγκρουση διαφορετικών μοντέλων


Ο κ. Γιακούνιν είναι επιχειρηματίας και στενός φίλος του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν.

1. Πρόκειται περί απλής παράνοιας. Κάθε χώρα στον κόσμο ενδιαφέρεται να επηρεάσει την κοινή γνώμη. Δεν είναι κάτι περίεργο. Οι Αμερικανοί δεν διστάζουν να διακηρύξουν ότι επιζητούν την καθεστωτική αλλαγή σε αρκετές χώρες. Ξέρουμε αυτή τη στιγμή ότι η επονομαζόμενη ρωσική φάρμα των τρολ, από την οποία υποτίθεται πως εκπορευόταν η επιχείρηση ρωσικής προπαγάνδας, αποτελείτο από 14 άτομα. Μπορείτε να φανταστείτε ότι οι άνθρωποι αυτοί θα μπορούσαν να αλλάξουν την έκβαση των εκλογών του 2016; Είναι παράλογο. Το αληθινό πρόβλημα στις ΗΠΑ δεν είναι η ρωσική ανάμειξη, αλλά η βαθιά πόλωση της αμερικανικής κοινωνίας, που είναι διασπασμένη σε δύο κομμάτια.

2. Δεν πιστεύω ότι βρισκόμαστε ενώπιον μιας νέας εξοπλιστικής κούρσας, όπως διαφωνώ και με την εκτίμηση ότι ζούμε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο, όπως διατείνονται πολλοί. Ο όρος δημιουργήθηκε όσο υπήρχε η Σοβιετική Ενωση και κυριαρχούσε η ιδεολογική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο χωρών. Σήμερα όλες οι χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, ακολουθούν το ίδιο μοντέλο, έχουν κοινή αντίληψη για την οικονομία και την κοινωνία. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που ο Φράνσις Φουκουγιάμα εξήγγειλε το τέλος της ιστορίας. Αν θέλουμε να κατανοήσουμε τη σημερινή κρίση στις σχέσεις των δύο χωρών, θα πρέπει να την αντιμετωπίσουμε ως σύγκρουση δύο διαφορετικών ηγεμονικών μοντέλων.

3. Γιατί άρχισε η Ευρώπη να εξετάζει την ενεργειακή της ανεξαρτησία από τη Ρωσία; Ακόμη και στη χειρότερη περίοδο για τις διμερείς σχέσεις, στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Σοβιετική Ενωση ουδέποτε πρόδωσε τους πελάτες της. Τι μεσολάβησε και η Ευρώπη άρχισε να αγωνιά γι’ αυτό το ζήτημα; Γιατί σήμερα, λοιπόν, τόσος προβληματισμός; Η αγωνία αυτή δεν έχει καμία σχέση με τη γεωπολιτική διάσταση. Η ανεύρεση σχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ εξωθεί την Ουάσιγκτον να χρησιμοποιεί τους πολιτικούς θεσμούς για να διεισδύσει στην αγορά.

4. Είναι αστείο να μιλάμε για φθίνουσα δημοτικότητα όταν αγγίζει το 64%, ειδικά αν συγκρίνουμε το ποσοστό αυτό με τους προέδρους της Γαλλίας, τον προηγούμενο και τον σημερινό, ή των ΗΠΑ, τον Ντόναλντ Τραμπ. Η τάση είναι όντως καθοδική και αυτό είναι αναπόφευκτο, αφού η ρωσική κυβέρνηση έλαβε κάποια αληθινά αντιδημοφιλή μέτρα όσον αφορά το ασφαλιστικό σύστημα. Οι μεταρρυθμίσεις στον τομέα των συντάξεων είναι πάντα μια οδυνηρή διαδικασία και το θεωρώ γενναίο βήμα εκ μέρους του προέδρου να αναλάβει το πολιτικό κόστος για λογαριασμό της κυβέρνησης. Η Ρωσία δεν έχει ανοσία από τις δημογραφικές αλλαγές στον κόσμο.

5. Δεν θα υπερεκτιμούσα την επιρροή ενός ανθρώπου και δη του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Η ανάδειξή του στην αμερικανική προεδρία αντανακλά τις αλλαγές που συντελούνται στο εσωτερικό της αμερικανικής κοινωνίας. Ηρθε στην εξουσία από εσωτερικές διεργασίες και όχι από εξωτερικές δυνάμεις. Η απογοήτευση με τις τρέχουσες συνθήκες ζωής στις ΗΠΑ, η απόγνωση και η απουσία προοπτικής είναι μερικοί από τους παράγοντες που οδήγησαν στην εκλογή του.

6. Η Ρωσία έχει παραδοσιακά σχέσεις με τις ορθόδοξες χώρες των Βαλκανίων, την Ελλάδα, τη Σερβία και τους χριστιανούς πιστούς σε ολόκληρη την περιοχή. Ετσι, δεν ασχολούμαστε με όσα πιστεύει η εκάστοτε κυβέρνηση. Η ρωσική ανάμειξη στη Συρία, για παράδειγμα, δεν είχε στόχο τον εκσυγχρονισμό του συριακού στρατού. Ενας από τους λόγους ήταν το γεγονός ότι 5.000 μαχητές του Ισλαμικού Κράτους είχαν ρωσικά διαβατήρια. Ηταν μια φυσιολογική αντίδραση εκ μέρους της Μόσχας για να προλάβει την εξάπλωση της τρομοκρατίας, καθώς Βαλκάνια και Μεσόγειος είναι μια εξαιρετικά σημαντική περιοχή για τη χώρα μου. Οσον αφορά την Ελλάδα, θεωρώ θετικό το ότι δημιούργησε μια πλατφόρμα για να αναδειχθεί περιφερειακή δύναμη και να εγκαινιάσει μια πρωτοβουλία για την αποκατάσταση της ηρεμίας στη γειτονιά της. Ταυτόχρονα, είμαι ικανοποιημένος και με το τωρινό επίπεδο των σχέσεων Αθήνας – Μόσχας, παρά την απέλαση των δύο Ρώσων διπλωματών από την Ελλάδα. Οφείλω πάντως να σας πω, ως πρώην αξιωματούχος των μυστικών υπηρεσιών, ότι η υπόθεση και οι κατηγορίες σε βάρος τους (σ.σ. παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας, απόπειρα αλίευσης και διακίνησης πληροφοριών, αλλά και χρηματισμού κρατικών λειτουργών) ήταν fake news.

“Καθημερινή”

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα