Μετά την εγκατάλειψη   των Κούρδων από τον Τράμπ, το Ισραήλ γνωρίζει ότι δεν μπορεί να βασιστεί σε κανέναν.

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

BY HERB KEINON   OCTOBER 7, 2019

The Jerusalem Post.

Η απόφαση του Τράμπ πρέπει να εξεταστεί στο πλαίσιο των επιθέσεων που υποστηρίχθηκαν από τον Ιράν τον περασμένο μήνα σχετικά με τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας και την έλλειψη αμερικανικής απάντησης.

Μην αφήνετε να σας ξεγελάσει η έλλειψη οποιασδήποτε επίσημης αντίδρασης του Ισραήλ στην δραματική ανατροπή της πολιτικής του αμερικανικού προέδρου Ντόναλντ Τράμπ και η απόφαση να απομακρυνθούν τα αμερικανικά στρατεύματα από τη βόρεια Συρία: η Ιερουσαλήμ ανησυχεί βαθιά για αυτό το βήμα.

Όχι γιατί θα επηρεάσει ξαφνικά την ικανότητα του Ισραήλ να αναλάβει δράση στη Συρία όταν επιθυμεί να σταματήσει τις προσπάθειες του Ιράν να εδραιωθεί εκεί – αν και θα μπορούσε να το κάνει οριακά πιο δύσκολο – αλλά επειδή οδηγεί στην ιδέα ότι το Ισραήλ μπορεί πραγματικά να στηριχθεί μόνο στον εαυτό του. Η απόφαση του Τράμπ – μια αναστροφή της αναστροφής της ανακοίνωσης για την απόσυρση αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία το περασμένο έτος – δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μεμονωμένη απόφαση. Πρέπει επίσης να εξεταστεί στο πλαίσιο των επιθέσεων που υποστηρίχθηκαν από τον Ιράν τον προηγούμενο μήνα σχετικά με τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας και την έλλειψη αμερικανικής απάντησης.Και τα δύο αυτά περιστατικά δείχνουν ότι η σημερινή (αμερικανική) διοίκηση είναι λίγο διαφορετική από την προηγούμενη κυβέρνηση Ομπάμα στην απροθυμία της να αντιμετωπίσει όπου είναι απαραίτητο τις αρνητικές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή – και αυτό είναι κάτι που έχει τεράστια σημασία για το Ισραήλ.

Αυτό που καθοδηγεί τους στρατηγικούς σχεδιαστές της χώρας είναι ότι ενώ οι ΗΠΑ υπό μια πολύ φιλική διοίκηση θα υποστηρίξουν το Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη, ενώ θα παράσχουν βοήθεια σε όπλα και ενώ θα δώσουν ηθική υποστήριξη και υπεράσπιση στη διεθνή πίεση – όταν πρόκειται για τη χρήση βίας, το Ισραήλ πρέπει να είναι πρόθυμο και έτοιμο να υπερασπιστεί τον εαυτό του από μόνο του.Κατά ειρωνικό τρόπο, η εγκατάλειψη των Κούρδων από τον Trump έρχεται μόλις ένα μήνα αφού ανέφερε τη δυνατότητα υπογραφής κάποιου είδους αμοιβαίου αμυντικού συμφώνου με το Ισραήλ.

Ενώ πολλοί από τους στρατηγικούς στοχαστές της χώρας δεν το πήραν σοβαρά, συζητώντας αν πράγματι ένα τέτοιο σύμφωνο θα είχε αξία, οι ενέργειες του Trump – εγκαταλείποντας τους Κούρδους στα «καλοσυνάτα έθιμα» του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ,όπως το έθεσε ο πρώην επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας Eran Lerman – θα ληφθούν πολύ σοβαρά υπόψη .

Το σύμφωνο ασφαλείας είναι λόγια, η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων είναι ενέργειες. Σε αυτή την περιοχή, οι αποφάσεις λαμβάνονται με βάση το πώς δρουν διάφοροι βασικοί παράγοντες, όχι απο αυτό που λένε.Για παράδειγμα, εδώ και πολύ καιρό υπήρξε μια σπουδαία σχολή σκέψης που υποστήριζε ότι το Ισραήλ δεν χρειάζεται να αναλάβει δράση εναντίον της πυρηνικής απειλής του Ιράν, διότι – όταν θα έφθανε η στιγμή- η Ιερουσαλήμ θα μπορούσε να υπολογίζει στις ΗΠΑ για να κάνουν τη δουλειά.Οι ενέργειες των ΗΠΑ στην περιοχή από τις δύο τελευταίες διοικήσεις – τόσο δημοκρατικές όσο και ρεπουμπλικανικές – έχουν δείξει ότι αυτή η κοσμοθεωρία δεν βασίζεται στην πραγματικότητα. Δεν έχουν υπάρξει αμερικανικές ενέργειες τα τελευταία χρόνια για την υποστήριξη αυτής της θεωρίας.

Αυτή η σχολή σκέψης βασίστηκε στην μακρόχρονη ιδέα ότι στη Μέση Ανατολή υπήρχαν πράγματα που οι Αμερικανοί απλά θα έπρεπε να φροντίσουν.Αυτό μπορεί να ήταν αλήθεια κάποτε, αλλά όχι τώρα. Η Σαουδική και η κουρδική εμπειρία φωνάζουν: «Ίσως ναι, ίσως όχι, αλλά το Ισραήλ δεν μπορεί να βασιστεί σε αυτό».Ο Lerman, τώρα αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου για τη Στρατηγική και την Ασφάλεια (JISS) της Ιερουσαλήμ, δήλωσε ότι κανείς “με το σωστό μυαλό στην περιοχή” σήμερα δεν θα βασιζόταν στους Αμερικανούς και αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε να ωθήσει τους διάφορους παράγοντες στην αναμονή των ιρανικών όπλων.

Ο κ. Lerman, που ονομάζει το βήμα του Trump ως «ηθική ντροπή», δήλωσε ότι μια πιθανή συνέπεια της κίνησης θα μπορούσε να είναι η ώθηση των Κούρδων – στη μάχη τους με τους Τούρκους – στο πλευρό του καθεστώτος Assad και των Ιρανών υποστηρικτών του.Αυτό θα είχε σοβαρές συνέπειες για το Ισραήλ, δήλωσε, γιατί θα απομακρύνει το τελευταίο εμπόδιο για τους Ιρανούς στη βόρεια Συρία που εμποδίζει τη γέφυρα από το Ιράν μέσω του Ιράκ και της Συρίας στον Λίβανο και των λιμένων της Μεσογείου.

spot_img

6 ΣΧΟΛΙΑ

  1. “Μετά την εγκατάλειψη των Κούρδων από τον Τράμπ, το Ισραήλ γνωρίζει ότι δεν μπορεί να βασιστεί σε κανέναν”

    Μπα! Έχω την εντύπωση ότι αυτό το γνώριζε το Ισραήλ πριν καν την ανακήρυξή του ως κράτους. Γι αυτό φρόντισε να γίνει αυτό που έγινε, ώστε να μην έχει κανέναν ανάγκη.

  2. Κλαιγονται ολοι -κλαιγονται και οι Ισραηλινοι ,που χαρη στον Τραμπ νομιμοποιησαν ως πρωτευουσα τους την πολη των ονειρων τους την διαιρεμενη Ιερουσαλημ και χαριν των Αμερικανων απο το 1948 ενδυναμωνονται και επιβιωνουν απολεισμενοι ολουθε απο εχθρους Αραβες , μουσουλμανους.
    Απλως ”κτυπησε ενα καμπανακι” ο δημοσιογραφος του Τζερουσαλεμ Ποστ -που δεν πολυσυμπαθει τον κ. Τραμπ- για να ”ξυπνησει” το παντοδυναμο λομπυ τους στις ΗΠΑ.
    Ειναι γνωστον οτι και ειναι και μοναχοφαηδες οι Ισραηλινοι ,αλλα σε καθε περιπτωση θα βοηθηθουν να ειναι ο Δαβιδ στην Μεση Ανατολη, που ειναι ο Γολιαθ.
    Αραγε αν και η Ελλαδα μας ηθελε να γινει Ισραηλ θα ειχε την βοηθεια των ΗΠΑ και ολων των αλλων κρατων για να επιβιωνει και να νικησει αν χρειασθει τον παντουρκισμο της Τουρκιας ,η, θα αφηνονταν οπως το 1453 να ξανασκλαβωθει ,επειδη -οπως τοτε- δεν προσκυναει τον Παπα σε ολες του τις μορφες;;;.

    • “και χαριν των Αμερικανων απο το 1948 ενδυναμωνονται και επιβιωνουν απολεισμενοι ολουθε απο εχθρους Αραβες”

      Εννοείς για χατήρι των Αμερικανών, ή χάρη στους Αμερικανούς; Όπως και να έχει το πράγμα, οι Αμερικανοί δεν έπαιξαν κανέναν ρόλο στην ίδρυση τού κράτους τού Ισραήλ, το οποίο θεώρησαν ως σύμμαχο στην περιοχή κι άρχισαν να τού παρέχουν βοήθεια μόνον από το 1967 και μετά, όταν είδαν πώς 2,5 εκατομμ. Ισραηλινών έκαναν τ’ αλατιού 60 εκατομμ. Αράβων μέσα σε 6 μέρες. Τότε ήξεραν πια ποιος πρέπει να είναι ο σύμμαχός των στην Μ. Ανατολή και η πλάστιγγα έγειρε οριστικά υπέρ τού Ισραήλ. Εν άλλοις λόγοις, οι Ισραηλινοί κέρδισαν με το σπαθί των την αμερικανική υποστήριξη. Όλα τα προηγούμενα χρόνια δεν είχαν την στήριξη κανενός, αντιθέτως αντιμετώπισαν πάρα πολλά εμπόδια από την Αγγλία στην ίδρυση τού κράτους των, τα οποία οδήγησαν στα τραγικό γεγονός τού ξενοδοχείου “King David” στο Τελ Αβίβ. Ποιος τούς βοήθησε σε τρεις αραβοϊσραηλινούς πολέμους, 1948, 1956, 1967; Γι αυτό γράφω αυτά που γράφω στο σχόλιό μου.

      Η αναγνώριση τής Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας τού Ισραήλ ήταν μία πράξη ρεαλισμού, διότι αυτή είναι η πρωτεύουσά του και νομοτελειακά θ’ αναγνωρισθεί απ’ όλους. Στην Ιερουσαλήμ εδρεύει το κοινοβούλιό (Κνεσέτ), η κυβέρνηση, ο ΠτΔ, και το ανώτατο δικαστήριο τού Ισραήλ. Την μισή πόλη κατείχε η Ιορδανία πριν το 1967 και το Ισραήλ την κέρδισε με τον νικηφόρο πόλεμο των 6 ημερών. Γιατί κανείς, των Αράβων τής Παλαιστίνης συμπεριλαμβανομένων, δεν διαμαρτυρόταν για την κατοχή τής μισής Ιερουσαλήμ από την Ιορδανία, παρά άρχισαν να σκούζουν όταν την κατέλαβε (=> απελευθέρωσε) το Ισραήλ το 1967;

      “Ειναι γνωστον οτι και ειναι και μοναχοφαηδες οι Ισραηλινοι”

      Δηλαδή; Ξέρεις εσύ κανέναν, που να μην είναι μοναχοφαγάς, αν και δεν ξέρω τι ακριβώς εννοείς.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα