Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Συμπαθείς αθηναϊκές ιστοσελίδες αφού δυσκολεύονται να κρύψουν τη χαρά τους για την χθεσινή ήττα του ΠΑΟΚ επισημαίνουν ότι η ομάδα ήταν αγνώριστη.
Σωπάτε; Και στεναχωρεθήκατε;
Πως να μην είναι αγνώριστη; Άνθρωποι παίζουν, την προπονούν και τη διοικούν.
Ελληνικό ποδόσφαιρο ΔΕΝ βλέπω, βασιλιά να με κάνουν.
Είδα, όμως χθές, τον αγώνα Τότεναμ- Μάντσεστερ Σίτυ. Η Μάντσεστερ, λές και έπαιζε μονότερμα την Τότεναμ. Έχασε ένα πέναλτυ, είχε ένα δοκάρι, έχασε και μερικές άλλες ευκαιρίες, απέβαλε ο διαιτητής, (λίγο αυστηρά, παίκτη της Μάνστεστερ) και στο τέλος, η Τότεναμ κέρδισε με 2-0. (Αυτό ως προς το ψυχολογικό). Δεν άντεξε μια εξαιρετικά τεχνική και δυναμική ομάδα.
Στην Ελλάδα, μετά απο αρκετά χρόνια, διαμορφώθηκε μια ομάδα, ο ΠΑΟΚ, που διεκδικούσε επι ίσοις όροις το πρωτάθλημα απο τον, επι αρκετά χρόνια, πρωταθλητή Ολυμπιακό.
Αυτή η εξέλιξη θα έδινε κάποιο ενδιαφέρον στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Δεν το θέλατε. Δεν το ήθελε και η κυβέρνηση και ας αφήσει τα κροκοδείλια δάκρυα και τις εκ των υστέρων ρυθμίσεις.
Η πολιτική είναι η τέχνη του κυβερνάν. Και το κυβερνάν θέλει πρόβλεψη, πολιτικό ένστικτο.
Φαίνεται πως λείπουν απο την κυβέρνηση των “τεχνοκρατών” (τρομάρα τους).
Πριν μερικούς μήνες διαβάζοντας τα χάλια του ποδοσφαίρου είχα γράψει σ αυτήν τη σελίδα “ας δίνει η κυβέρνηση το πρωτάθλημα με απόφαση της Βουλής” σε συγκεκριμένη ομάδα.
Πιστεύετε πως είμαστε μακρυά απο αυτό;
Υπήρξε μια ευκαιρία που, μάλλον, πήγε χαμένη.
Και επειδή είμαστε σε κλίμα 1821, να υπενθυμίσω πως, ακόμη, δεν έχουμε απαλλαγεί απο τους κοτσαμπάσηδες.
Θα γράψω, όμως, και κάτι για τον Ιβάν Σαββίδη.
Η παρουσία του Ιβάν Σαββίδη στην Ελλάδα και ό,τι σηματοδοτεί είναι ευτυχής συγκυρία για την Ελλάδα, τη Βόρειο Ελλάδα, ειδικότερα, τον ελληνισμό και τον ποντιακό ελληνισμό πιο ειδικά.
-Δείχνει το δυναμισμό ενός μέρους του ελληνισμού σε τόπους μακρινούς. Μιλούσαν για την Πατρίδα (Ελλάδα) χωρίς να την έχουν δει ποτέ. Είχαν μια άλλη πρόσληψη της έννοιας.
-Ο ίδιος ο Ιβάν βοήθησε και τους Ποντίους σε δύσκολες, οικονομικά, στιγμές και σωματεία με κοινωνικούς στόχους.
-Είναι ο μόνος επιχειρηματίας που έκανε κάποιες σοβαρές επενδύσεις στη Βόρειο Ελλάδα. Στη Θεσσαλονίκη σοβαρή επένδυση έχει να γίνει απο τις αρχές της δεκαετίας του ’60.
-Έδωσε ενδιαφέρον στο πρωτάθλημα σώζοντας ομάδες.
-Σηματοδοτεί τη ρωσική επιχειρηματική παρουσία στον ελλαδικό χώρο. Κάτι όχι αμελητέο ούτε και, πολιτικά, αδιάφορο.
-Μπορεί να αποτελέσει πόλο ενίσχυσης αυτής της παρουσίας.
Με τους Ρώσους οι σχέσεις μας είναι πολύ κακές. Δεν πιστεύω πως θα μας βοηθήσουν σ αυτά που προσδοκάμε αλλά η απουσία τους απο την περιοχή και η διατήρηση κακών σχέσεων μαζί τους είναι τραγικό πολιτικό λάθος.

spot_img

15 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Τελικά δεν αντέξατε, αφού λοιπόν ασχολείστε με τις ιστοσελίδες του “Νότου”, γιατί δεν μας λέτε και το τι γράφουν για τον Σαββίδη.
    Αισθάνεστε μήπως επαρχιώτης, όπως σύνηθες λένε πολλοί Θεσσαλονικείς στις συνευρέσεις τους με τους απόγονους του Θεμιστοκλή και του Περικλή;
    Με λίγα λόγια επειδή ο παππούς μου ήταν “πρόσφιγγας” από τον πρώτο διωγμό στη Θεσσαλονίκη, την περίοδο της πυρκαγιάς, και η μισή οικογένεια μου είναι κάτοικοι της Τούμπας, του Χαριλάου, και της Μηχανιώνας. πολύ πριν αισθανθούν Θεσσαλονικείς οι κάτοικοι της Κοζάνης και του Κιλκίς, έχω να σας πω ότι η εξύμνηση του κάθε κρατικοδίαιτου ολιγάρχη με ξεπερνάει.
    Όσο για τους Ρώσους και την βοήθεια τους, την ζούμε από την συνθήκη του Αγίου Στεφάνου.

  2. Ο ΠΑΟΚ, Ο ΙΒΑΝ ΚΑΙ Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

    Μόνο όσοι με γνωρίζουν καταλαβαίνουν τι λέω όταν δηλώνω πως απεχθάνομαι το ποδόσφαιρο. Δεν έχει και μεγάλη σημασία αν με πιστέψετε ή όχι για όσα ακολουθήσουν.
    Πιστεύω, όμως, πως η υπόθεση του ΠΑΟΚ ανέδειξε δύο μεγάλες κρίσεις που διέρχεται η ελληνική κοινωνία: τη σχέση κέντρου περιφέρειας και τα μεγάλα κενά της εξωτερικής πολιτικής.
    Για το πρώτο έχω γράψει πολλές φορές. Δεν θα αναλωθώ σ αυτό. Πιστεύω πως είναι ένα σοβαρό πολιτικό ζήτημα και τα πολιτικά ζητήματα λύνονται με πολιτικές προτάσεις και πράξεις. Όχι με τις γραφικές απειλές ότι θα χωρίσουμε την Ελλάδα στα δύο. Είμαι αντίθετος σε αυτήν τη λογική και αυτά τα συνθήματα έστω και ως πλάκα. έστω και ως διαφορετική υποδήλωση απο αυτό που η άμεση πρόσληψη εντυπώνει στη συνείδηση.
    Η διαφορά, όμως κέντρου-περιφέρειας είναι υπαρκτή και θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να καλυφθεί. Ένας απο αυτούς είναι μια κυβερνητική απόφαση όποια επένδυση γίνεται στη χώρα να κατευθύνεται στην περιφέρεια. Οι πρώτοι που θα ωφεληθούν θα είναι η πρωτεύουσα και οι πολίτες της. Έκανα και εγώ μια πρόταση περί δημιουργίας πολιτικού φορέα αλλά δεν θα την επαναλάβω. Για να γίνει αντιληπτή πρέπει να ωριμάσουν οι συνθήκες.
    Θα εστιάσω, όμως, σήμερα στη σχέση του θέματος που ανέκυψε με τον ΠΑΟΚ και, κυρίως, του Ιβάν Σαββίδη με την εξωτερική πολιτική της χώρας.
    Όπως γράφω και παρακάτω, ο Ιβάν Σαββίδης ήταν ένας εκ των χιλιάδων Ελλήνων Ποντίων που ήρθαν στη χώρα μετά την κατάρρευση του σοβιετικού μπλόκ. Οι Έλληνες αυτοί, παρόλο που δεν έζησαν στην Ελλάδα, όταν μιλούσαν για την πατρίδα, (την Ελλάδα, δηλαδή) ένοιωθαν μια μέθεξη. Τη γνώριζαν απο τη μυθολογία και την ιστορία. Ένοιωθαν σαν κάτι ξεχωριστό πολιτισμικά. Και εκεί που ζούσαν, στη Ρωσία ή άλλες χώρες, υπέστησαν δεινές εξορίες επι σταλινισμού επειδή ήσαν Έλληνες. Το αποδέχονταν όμως. Ήταν Έλληνες, τι να κάνουμε. Ήταν κατι ξεχωριστό.
    Ήρθαν στην Ελλάδα, αντίκρυσαν μια άλλη πραγματικότητα και, κυρίως, το ελλαδικό στυλάκι που το έζησαν και οι δικοί μας πρόσφυγες όταν ήρθαν στην Ελλάδα το ’22. Εκεί Ρωμιοί, εδώ Τούρκοι, τότε, Ρώσοι σήμερα.
    Ο Ιβάν Σαββίδης ήταν ένας απο αυτούς. Δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Τον συνάντησα μια φορά σε εκείνες τις αποστολές που έκανε στην Παναγία Σουμελά της Τραπεζούντας. Και τον συνάντησα σε συνέντευξη που έδινε σε όλους τους δημοσιογράφους που είχαν συμπεριληφθεί στην αποστολή. Δεν έχω μιλήσει ποτέ μαζί του.
    Ο Ιβάν ήταν και είναι μια ευτυχής συγκυρία για τον Βορειοελλαδικό χώρο και, οπως θα δείτε παρακάτω, την Ελλάδα.
    Στους νεοπρόσφυγες που δεν είχαν να ζήσουν η ελληνική πολιτεία έδινε μια βοήθεια την οποία επι των χρόνων της κρίσης αδυνατούσε να παράσχει.Είχα μάθει, τότε, πως ένα μέρος αυτής της προσπάθειας καλύφθηκε απο τον Ιβάν.
    Έκανε μερικές αξιοπρόσεκτες επενδύσεις σε μια περίοδο κρίσης κατά την οποία όχι, μόνο κανείς δεν επένδυε αλλά οι Ελληναράδες επιχειρηματίες, όχι μόνο των Αθηνών αλλά και της περιφέρειας έβγαζαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό. Ο Ιβάν Σαββίδης έφερε στην Ελλάδα χρήματα. Ήταν δικά του, ήταν Ρώσων νεόπλουτων δεν έχει σημασία.
    Με τις επιχειρήσεις που αγόρασε ή δημιούργησε έδωσε εργασία σε όχι ευκαταφρόνητο αριθμό εργαζομένων.
    Η παρουσία του Ιβάν Σαββίδη στη Θεσσαλονίκη ενόχλησε δυνάμεις εκτός Ελλάδας που στην αρχή δεν την πήραν σοβαρά αλλά όταν διαπίστωσαν πως τους ενοχλεί άρχισαν να αντιδρούν. Δεν αποκλείω πίσω απο το κλίμα δυσφήμησής του να βρίσκονται και αυτοί. Αλλά αυτό μόνο ως υπόθεση μπορώ να το κάνω.
    Η παρουσία του είναι μια ευκαιρία για την κυβέρνηση να βελτιώσει τις σχέσεις της με τη Ρωσία. Βρίσκονται σε τραγικό επίπεδο. Και δεν επιτρέπεται η Ελλάδα να έχει τόσο κακές σχέσεις με μια δύναμη σαν τη Ρωσία.
    Δεν περιμένω τίποτε ως άμεση υποστήριξη απο τη Ρωσία. Η τελευταία φορά που το έκαναν ήταν κατά την Επανάσταση του 1821. Αλλά οι σχέσεις μεταξύ΄των κρατών δεν διαμορφώνονται για άμεση υποστήριξη σε περίπτωση μιας ακραίας σύρραξης. Που και εκεί δεν ξέρει κανείς πως θα εξελιχθούν τα πράγματα.
    Είμαι υπέρ των σημερινών ισορροπιών που έχει διαμορφώσει η χώρα. Οι οποίες έχουν ελλείψεις. Και μια απο τις ελλείψεις αυτές είναι οι κακές ελληνορωσικές σχέσεις. Λένε πως η κυβέρνηση ζήτησε απο τη Ρωσία την υποστήριξή της να παραστεί στη Διάσκεψη του Βερολίνου. και στη Μόσχα γελούσαν. Να το κάνουν γιατί; Για να δυσαρεστήσουν τη συνεργάτιδά τους Τουρκία; Τι έχουν να κερδίσουν απο την Ελλάδα;
    Έχουν. Στον σύγχρονο κόσμο τα πράγματα δεν είναι μονοδιάστατα. Σήμερα οι ρωσοτουρκικές σχέσεις είναι καλές αύριο μπορεί να δυσκολέψουν. Απέκτησαν, βεβαίως, στρατηγικά χαρακτηριστικά μέσω της σύνδεσής τους με την ενέργεια αλλά σε τακτικό επίπεδο δεν αποκλείεται να περάσουν κρίση, σαν και αυτή που ήδη διαφαίνεται. Τόσο στη Συρία, όσο και στη Λιβύη ή με την επίσκεψη του Ερντογάν στην Ουκρανία.
    Ο Ιβάν Σαββίδης και ο πόλος που εχει διαμορφώσει παρέχουν μια δυνατότητα οικονομικής εισόδου Ρώσων επιχειρηματιών ή του ρωσικού κράτους στην Ελλάδα. Οικονομική δυνατότητα που μπορεί να αποκτήσει και πολιτικά χαρακτηριστικά αλλά αυτό δεν είναι κακό. Παντού συμβαίνουν και όλοι το επιδιώκουν. Η δυνατότητα αυτή πρέπει να αξιοποιηθεί. Όχι, προς θεού για να περάσουμε με τους Ρώσους. Αλλά για να διαμορφώσουμε τις προϋποθέσεις να μην είμαστε μονοδιάστατοι.
    Η μία διάσταση είναι η απλοϊκή μορφή που, απλώς, έχει θεωρητική σημασία στη ζωή.
    Οι φίλαθλοι θα συνεχίσουν να ερίζουν για τα γκόλ. Οι διαμορφωτές της πολιτικής, όμως, θα πρέπει να σκεφθούν σοβαρά.

    • Δεν απεχθάνομαι το ποδόσφαιρο, αλλά η όρεξη μου κόπηκε από το 2010 και μετά, ίσως εάν ήμουν βολεμένος και πτωχός το πνεύματι, να ήμουν με διαρκείας και να περίμενα τις μεταγραφές του Ιανουαρίου.
      Για τον ΙΒΑΝ έχω διαμορφώσει άποψη από αυτά που διαβάζω, και φυσικά υπάρχουν πολλά ψέματα γραμμένα, όχι μόνο γι αυτόν, αλλά και για όσους ασχολούνται με τις κρατικοδίαιτες μπίζνες, επιμένω κρατικοδίαιτες, διότι ούτε ένας, δεν έχει επενδύσει σοβαρά στη χώρα, παρά κάνουν τους μεταπράτες από τις συστάσεως του Ελληνικού έθνους, φυσικά πάντα θα υπάρχουν και εξαιρέσεις.Το γιατί δεν επενδύει κανένας Έλληνας στην πατρίδα μας ας ρωτήσουμε τους Κοτζαμπάσηδες των Αθηνών.Υπήρξα ωτακουστής σε συνεστιάσεις ολιγαρχών την δεκαετία του 90, και είδα την αλλαγή φρουράς του παλιού κατεστημένου με το καινούργιο που δρα μέχρι και σήμερα, με ονόματα και διευθύνσεις, διότι όλοι γνωρίζουν λόγο μπάλας τα γνωστά ονόματα, αλλά υπάρχουν κηφήνες που δεν γνωρίζει τα ονόματα τους ο περισσότερος κόσμος.
      Οι θέσεις εργασίας του Σαββίδη του Μαρινάκη του Αλαφούζου του Βαρδινογιάννη, του Μασούτη, του Σκλαβενίτη του Lidl toy A.B και των απανταχού Mall, για το ΙΚΕΑ δεν λέω διότι εκεί οι περισσότεροι είναι με διαβατήριο, δεν εξαργυρώνουν τις θέσεις εργασίας που χάθηκαν, τους Έλληνες που αυτοκτόνησαν και συνεχίζουν να αυτοκτονούν, ούτε τους νέους που μετανάστευσαν και συνεχίζουν να έχουν ως προοπτική την μετανάστευση.
      Θυμάμαι όταν ο Γ.Α.Π πήγε στη Γερμανία το 2010 για να “φέρει” επενδύσεις” οι ίδιοι οι Γερμανοί βιομήχανοι του είχαν πει ότι εάν δεν επενδύσουν οι δικοί σας μην περιμένετε από τους ξένους να διακινδυνεύσουν τα λεφτά τους, και μάλιστα ένα από το γνωστά περιοδικά με το δάχτυλο της Αφροδίτης, είχε κάνει ένα άρθρο για τους γόνους των πλούσιων οικογενειών της αγΕλλάδος, πως περνάνε τις μέρες τους απασχολώντας με το τίποτα, δικαίωμα τους φυσικά.
      Η χώρα μας με όλο αυτό το συρφετό που έχει για πολιτικό σύστημα θα παραπαίει χωρίς καμία υπόληψη από κανέναν, τα αποτελέσματα τα βλέπουμε από την Αλβανία που μπήκε στο ΝΑΤΟ και μας έγραψε, την δολοφονία του Κατσίφα, την έπαρση των Σλάβων στο χώρο της Μακεδονίας του Βορά και σε λίγο θα θυμηθούμε πάλι τους κομιτατζήδες.
      Για την Τουρκία λόγος δεν γίνετε διότι είναι πιστή στην πορεία που χάραξε την επόμενη ημέρα της Μικρασιατικής καταστροφής και την συνεχίζει κονταίνοντας την Ελλάδα και τον εναπομείναντα Ελληνισμό έξω από την μητέρα Ελλάδα.
      Θυμηθείτε που υπήρχε Ελληνισμός επί Βυζαντινής, και μετέπειτα Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και που συρρικνώθηκε από την Τεχεράνη ως το Χαρτούμ, και από την Αλεξάνδρεια μέχρι την Καλαβρία την Κωστάντζα και την Οδησσό.

      Ευχαριστώ για τον εποικοδομητικό διάλογο μέσω της ιστοσελίδας σας, και να πω ότι τις Ανιχνεύσεις τις έχω περασμένες στο Bloglovin για να βλέπω πρώτος τις δημοσιεύσεις.

      • Ενδιαφέροντα αυτά που γράφετε αλλά που διαφωνείτε μαζί μου; Και ποιός σας είπε πως εγώ με αυτά που λέτε διαφωνώ; Επειδή μιλάτε για κρατικοδιαιτους επιχειρηματίες, είναι ο Ιβάν Σαββίδης κρατικοδίαιτος;

        • Πιστεύω ότι στην πρώτη μου απάντηση έγραψα την μου άποψη, όσο για το εάν είναι κρατικοδίαιτος ή όχι ο κάθε Σαββίδης κλπ, ας δούμε γιατί ανακατεύτηκε με το ποδόσφαιρο, γιατί απόκτησε φωνή στα ΜΜΕ, και ταυτόχρονα πως πήρε, ΣΕΚΑΠ, Μακεδονία Παλλάς,και με τα χίλια ζόρια μπήκε στο ” σχήμα”Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, εκτός εάν πιστεύετε ότι θα πρέπει να πάω στον εισαγγελέα, που μας έλεγε και ο Σημίτης τις παλιές καλές εποχές.
          Επαναλαμβάνω σε μια χώρα που έχει υπογράψει επίσημα για 99 χρόνια την παράδοση της, το να γράφω σε τοπικιστικό επίπεδο για χαμένη ευκαιρία, και μετά η συζήτηση να πηγαίνει στον Σαββίδη που κάνει φιλανθρωπίες όταν καταλαβαίνω γιατί τις κάνουν, και που αποσκοπούν με την αρπαγή της δημόσιας περιουσίας, εμένα με ξεπερνάει.
          Εσείς μπορείτε να μας πείτε γιατί καθίσατε να γράψετε με την ίδια λογική των ΜΜΕ του Μπόμπολα του Μαρινάκη του Κουρή του Αλαφούζου του Βαρδινογιάννη του Σαββίδη και όσων άλλων μου διαφεύγουν.
          Με λίγα λόγια ενδιαφέρεστε και ενδιαφέρομαι για την Πατρίδα μας και στενοχωριέστε με όλα αυτά που γίνονται χωρίς εμάς για εμάς.

  3. Τραγικός ο Σαββίδης. Μην παρεξηγηθώ, εννοώ τον Παντελή, όχι τον Ιβάν.
    Μία ερώτηση μόνο μπορώ να σου κάνω;
    Αν ο Ιβάν είχε αγοράσει μερίδιο της Ξάνθης ή με κάποιο τρόπο ασκούσε επιρροή στην ομάδα δε σε απασχολεί καθόλου;

    • @Άφαντε εμένα ξέρει τι με πειράζει, αλλάζουν τους νόμους κατά πως τους συμφέρει, εκτός των “θεσμών”που μας πούλησαν στα σκλαβοπάζαρα, και κάνουν γαργάρα όλα τα υπόλοιπα, με αποτέλεσμα να φτάνουμε στον Τρωικό πόλεμο για να βρει ο καθένας ποια περίοδο αδικήθηκε και ευνοήθηκε ο άλλος.

  4. Όχι Άφαντε. Δεν με απασχολεί το ποδόσφαιρο γενικώς. Όπως θα σου έλεγε και ο aspic, το θεωρώ έναν αποκρουστικό Ιδεολογικό Μηχανισμό. Όσοι δεν είναι αριστεροί του χαβιαριού, δίνουν σημασία σ αυτούς τους μηχανισμούς. (Για να μην παρεξηγηθώ, εγώ ΔΕΝ είμαι αριστερός).
    Πήρα αφορμή απο το συμβάν (όπως θα έλεγε και ο Μπαντιού) και έγραψα την πολιτική μου πρόταση.
    Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο με ικανοποιεί που σου είμαι αποκρουστικός.
    Εσύ, πάντως, παραδόξως, μου είσαι συμπαθής. Ίσως διότι έχεις έναν αναφομοίωτο “αναρχισμό”.

  5. Πέρα από την πλάκα με τον aspic και τις συμπάθειες και τις αντιπάθειες ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασες στο θέμα είναι ενδεικτικός του προβλήματος που θ’ αντιμετωπίσουμε στο μέλλον. Επειδή το Ελληνικό κράτος ως ιδεολογία κι ως κοινωνική και κρατική οντότητα δεν τσουλάει έχουν αρχίσει να εμφανίζονται διαλυτικές τάσεις. Όταν η πίστη σε κεντρικές αξίες κλονίζεται τ’ άτομα προσπαθούν να αναδιοργανωθούν με κριτήριο την τοπικότητα, ακόμα και περίεργες τοπικότητες όπως είναι οι ομάδες. Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν ο Ιβάν παραβίασε ή όχι το νόμο, ο νόμος άλλωστε έχει ήδη γίνει κλοτσοσκούφι κι όπως είπες κι εσύ βρίσκεις το ίδιο το γεγονός αδιάφορο, αλλά ότι ο Ιβάν είναι δικός μας κι απ’ αυτό και μόνο οφείλουμε να τον υπερασπιστούμε. Αντίστοιχα, δεν έχει σημασία αν ο Μαρινάκης είναι ή δεν είναι πρεζέμπορας, σημασία έχει ότι είναι πρόεδρος του Ολυμπιακού και σκιώδης δήμαρχος του Πειραιά και γι’ αυτό κανείς δε μπορεί να τον αγγίξει.
    Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και η πρότασή σου για δημιουργία κόμματος μ’ έδρα την επαρχία, ένα είδος συνδικαλισμού του χώρου.
    Η Ελλάδα δε χρειάζεται ούτε τοπικά κόμματα ούτε τοπικούς ηγεμόνες, χρειάζεται κόμματα, επιχειρηματίες, δημοσιογράφους κτλ που θα λειτουργούν διαφορετικά από εκείνους που οδήγησαν τη χώρα στη γενικευμένη χρεοκοπία κι ας είναι κι από την Κουάλα Λουμπούρ.
    Πιστεύεις στ’ αλήθεια ότι ο Ιβάν αντιπροσωπεύει κάτι διαφορετικό;
    Το μοτίβο επιχειρήσεις-αθλητικές ομάδες-μέσα ενημέρωσης-σχέσεις με κόμματα δεν είναι ακριβώς το αρχέτυπο της χρεωκοπίας όπως τη βιώσαμε τα τελευταία τριάντα χρόνια;
    Πού βρίσκεις τι διαφορά;

  6. Το παρασοβάρεψες.
    Απο που να αρχίσω; Βιβλίο πρέπει να γράψω.
    1.-Έχουμε διαμορφωμένο διαφορετικό backround για το πως εξελίσσεται ο κόσμος. Δεν θα είμαι πολύ αναλυτικός. Θα βιώσουμε το τέλος του εθνικού κράτους ως οικονομικής και σιγά σιγά και πολιτικής λειτουργίας και την ανάδυση του ρόλου των πόλεων.
    Ποιών πόλεων; Ορισμένων διεθνών κέντρων στα οποία καταφεύγει η παγκόσμια άρχουσα τάξη (όχι πια η αστική, αυτή τελείωσε, δεν υπάρχει) η οποία εμφανίζει μια μη τοπική κινητικότητα. Σήμερα είναι εδώ αύριο αλλού. Έχει, όμως, ορισμένα κέντρα φρούρια τα οποία θεωρεί βάση της. Στην περιφέρεια ή σε κάποια απόσταση απο τα κέντρα αυτά συσσωρεύεται η ευνοημένη πρώην εργατική τάξη. Ευνοημένη διότι θα έχει κάποια δουλειά. Η απομεμακρυσμένη απο τα κέντρα αυτά δεν θα έχει ούτε δουλειά.
    Για παράδειγμα, στον ελλαδικό χώρο μπορεί να δημιουργηθεί- αν δημιουργηθεί- ένα τέτοιο κέντρο. Η Αθήνα. Οι υπόλοιποι έχουμε τελειώσει. Όσοι μπορέσουν να φύγουν και να πάνε κοντά στα κέντρα αυτά, ακόμη και με άσχημες συνθήκες, θα επιβιώσουν. Οι υπόλοιποι τι θα γίνουν; Εγώ ενδιαφέρομαι για το μέλλον αυτών των υπολοίπων στους οποίους συμπεριλαμβάνομαι. Εσύ με λές άθλιο επειδή ενδιαφέρομαι για την επιβίωσή μου. Και σε ενόχλησε, η πρόταση για δημιουργία ενός κόμματος με έδρα το Καστελόριζο που θα ενδιαφερθεί για τους ανθρώπους αυτούς. Θέλεις, δηλαδή, την διαιώνιση του σημερινού άδικου συστήματος. Και με βρίζεις, επειδή, απλώς, διαφωνώ. Εγώ, όμως εκδηλώνω τη συμπάθειά μου.
    Δεν θυμάμαι όλα όσα έγραψες αλλά το παραπάνω, νομίζω πως απαντά. Ο Ιβάν, δεν είναι άγιος, δεν πιστεύω ότι τον διακρίνουν αυτά που ερωτάς αλλά επένδυσε σε μια περιοχή όπου οι απόβλητοι της ιστορίας, όπως τη διαμορφώνετε, θα μπορούν να έχουν μια εργασία. Ή κάποιοι απο αυτούς. Και όποιος ενεργεί με την ίδια λογική θα μας είναι συμπαθής.
    Πολλοί σαν και σένα δεν το καταλαβαίνουν αυτό ούτε εδώ πάνω. Και η έγνοια τους είναι ο ΠΑΟΚ, ο Άρης και ο Ολυμπιακός. Εγώ, πάντως, ελάλησα. Και κανείς δεν θα μπορεί να μου πει που ήσουν την κρίσιμη στιγμή.
    Χαιρετίσματα στον φίλο μου τον aspic. Υπήρχε αυτός ο τύπος ή ήταν, απλώς, ένα franchising;
    Π. Σαβ (Ο τραγικός).

    • Μήπως ευνοείται οικονομικές ζώνες;
      Μήπως για αυτό έκανε την περιοδεία του ο Χούφτελ;
      Μήπως για αυτό έφτιαξε ο Ραγκούσης τον Καλλικράτη;

  7. Και κάτι άλλο Άφαντε. Δεν είμαι υπέρ της διάλυσης του εθνικού κράτους. Το σκεπτικό που παρέθεσα παραπάνω δικαιολογεί γιατί. Γιατί το εθνικό κράτος υποτίθεται ότι θα μοιράσει την πίτα. Και δίκαια να μην τη μοιράσει κάποιο μικρό, έστω, κομμάτι θα πάρουμε και εμείς. Και για έναν, ακόμη λόγο. Γιατί μας παρέχει μια μερική, έστω, ασφάλεια. Χωρίς αυτό, ούτε αυτήν την ασφάλεια θα έχουμε.
    όπως βλέπεις, δεν χρησιμοποιώ ηθικοπλαστικούς όρους για να εξηγήσω την υποστήριξή μου στο εθνικό κράτος. Αλλά συμφεροντολογικούς. Γι αυτό είναι πιο πιστευτοί.
    Στη διάθεσή σου για οποιαδήπτε διευκρίνιση.
    Π.Σαβ (Ο τραγικός).

  8. Ενδιαφέρουσες ΟΛΕΣ οι απόψεις σας ,αγαπητοί συνανιχνευτές ,πλην όλες -μα όλες -αναθέτουν το μέλλον της Πατρίδος και των Ελλήνων σε δημιουργία νέων -τέλος πάντων άλλων- πολιτικών κομμάτων ,τα οποία θα ιδρύσουν και θα πλαισιώσουν οι σημερινοί Έλληνες -λογικώτατα νέοι- οι οποίοι ”πήραν των ομματιών τους” οι καλύτεροι – και οι υπόλοιποι βρίζουν τους πάντες και τα πάντα με ένα πλαστικό στο χέρι και εκτονώνονται κάθε Κυριακή στα γήπεδα -και της υδατοσφαίρισης ακόμη- υποστηρίζοντας τις ομάδες τους ,που αγωνίζονται με αλλοδαπούς καλοπληρωμένους παίκτες ,από τους οποίους οι παράγοντες των Ομάδων ”βγαίνουν στον αφρό της κοινωνίας” νομιμοποιώντας -κατά βάσιν – το μαύρο τους χρήμα ,που κατά την 10ετία της οικονομικής κρίσης, ιδιαίτερα από το καλοκαίρι του 2015, καταχωνιάσθηκε σε κρύπτες σπιτιών , εργοστασίων- και χωραφιών ακόμη- σημεία από τα οποία το ”υπεξαιρούν”(καμιά φορά και σικέ ) οι ”οργανωμένες” ομάδες και τους απαλλάσσουν από τις φορολογικές δηλώσεις του πόθεν έσχες.
    Στην σημερινή Ελλάδα ,όπου επικρατεί το δικαίωμα της ανευθυνότητος ,-το οποίο (ας μη ξεχνάμε)κατοχυρώθηκε από την αλήστου μνήμης εποχή του αειμνήστου Ανδρέα -εξέλιπαν οι άνθρωποι ,που θα ηγηθούν και θα τους πλαισιώσουν για να σώσουν την Πατρίδα.
    Δεν απέλιπεν η ελπίς -έτσι και χειρότερα ήταν μετά την ταπεινωτική από τους Τούρκους ήττα του 1897-αλλά τώρα ,αλλά τώρα δεν μπορούμε -όπως τότε -να υποσχεθούμε πολλά στους ”προστάτες ”μας (εκτός από το Αιγαίο ,που από τότε μας έμεινε),ούτε να κάνουμε Στρατιωτικοπολιτικά Κινήματα,ενώ δεν έχουμε -,ή, δεν εμφανίσθηκαν ακόμη -ΔΥΝΑΤΟΥΣ πολιτικούς ,που να μπορούν να πείσουν τους Έλληνες να δούνε τα πράγματα ,όπως αυτοί τα βλέπουν πληρέστερα και με όραμα την αναγέννηση της Ελλάδος .
    Και τέλος -τέλος την ΔΙΧΟΝΟΙΑ την δολερή ,αλλά και τον ”τυφλοπόντικα” της Ιστορίας ,που βγαίνει πότε-πότε από τα υπόγεια λαγούμια του που τα πάμε;;;.
    ΓΙΑΥΤΟ ΘΑΡΣΕΙΝ ΧΡΗ .

  9. Ρε Τραγικέ Παντελή φαντάζομαι αυτά που λες για πόλεις φρούρια αναφέρονται στο μέλλον ίσως και στο μακρινό γιατί αυτή τη στιγμή αυτά που περιγράφεις δεν ισχύουν. Η ανεργία του νομού Θεσσαλονίκης είναι μία δύο ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερη απ’ αυτήν του νομού Αττικής. Αντίστοιχα η Κρήτη λόγω ειδικών συνθηκών (τουρισμός, πρωτογενής τομέας) έχει μισή ανεργία σε σχέση με την Αθήνα.
    Υπάρχουν άλλες κατηγορίες που παρουσιάζουν πολύ μεγαλύτερες ανισότητες από την τοπικότητα όπως για παράδειγμα η ηλικία.
    Εγώ για παράδειγμα είμαι gen X, ελάχιστα κάτω απ’ τα σαράντα γεννημένος το σωτήριον έτος της Αλλαγής. Εσύ είσαι baby boomer. Η γενιά σου είναι πολύ πιο εξασφαλησμένη από τη δικιά μου. Σε ρωτώ, ποιες πραγματικότητες παρουσιάζουν μεγαλύτερη συνάφεια και ποια συμφέροντα συγκλίνουν περισσότερο,
    1. Δύο νέων, ενός από την Αθήνα κι ενός από τη Θεσσαλονίκη που εργάζονται ή αναζητούν εργασία υπό το νέο καθεστώς;
    2. Ενός Θεσσαλονικιού μεσήλικα συνταξιούχου κι ενός νέου Θεσσαλονικιού;
    3. Δύο μεσήλικων συνταξιούχων, ενός από την Αθήνα κι ενός πχ από την Πρέβεζα;
    Είναι ερώτηση πολλαπλών επιλογών, η αιτιολόγηση είναι προαιρετική.

    Εκτός από το ηλικιακό υπάρχουν κι άλλοι σημαντικοί παράγοντες όπως το φύλο (η ανεργία στις γυναίκες είναι πολύ υψηλότερη από τους άντρες, το αντίστροφο ισχύει με τις αμοιβές), το μορφωτικό επίπεδο και φυσικά το οικονομικό που είναι το σημαντικότερο και το οποίο κάνεις γαργάρα γιατί δεν είσαι κι αριστερός.
    Θες δηλαδή να μας πεις ότι τα συμφέροντα ενός Θεσσαλονικιού μικροαστού είναι πιο κοντά σ’ αυτά του Ιβάν απ’ ότι ενός Αθηναίου μικροαστού. Δεν τρελάθηκα ακόμα να πιστεύω τέτοια πράγματα. Ο τοπικισμός τραγικέ μου φίλε Παντελή είναι ένδειξη πολιτικής ένδειας.
    Μακάρι το κόμμα το οποίο προτείνεις να γίνει πράξη κι εγώ πρώτος θα το ψήφιζα, όμως θα έπρεπε να λύσει τα προβλήματα όλης της Ελλάδας γιατί επί της ουσίας από την Κρήτη μέχρι την Αλεξανδρούπολη τα προβλήματα της Ελλάδας είναι ίδια με μικρές μόνο διαφοροποιήσεις.

    ΥΓ. Ο aspic δεν είναι franchise, ο aspic είναι ιδέα. Και μην τον πολυαναφέρεις γιατί είναι σαν το τζίνι μες το λυχνάρι, μόλις το τρίψεις τρεις φορές, μόλις πεις τ’ όνομά του τρεις φορές, θα εμφανιστεί.

  10. Οι τοπικισμοί σε όλες τις χώρες -βλέπε Ισπανία -αλλά κυρίως στις μικρές σαν την Ελλάδα μας ,με την ένδοξη τρισχιλιετή Ιστορία είναι αυτοκαταστροφή και επιστροφή στις αντιμαχόμενες -και ΕλΈΓΧΟΜΕΝΕΣ κατα καιρούς από τους Πέρσες- Ελληνικές πόλεις-κράτη της Αρχαιότητος ,που ένωσε -και με λίγο ζόρι- ο Έλλην βασιλεύς της Μακεδονίας Φίλιππος.
    Αλλά τέτοιο τοπικισμό δεν ”μαρτύρησε ” ο κ.Σαββίδης -γιατί άραγε και τραγικός-όταν κατέγραφε τα συμβάντα στο ποδόσφαιρο με την πρεμούρα της δημοσιοποιήσεως -προ του αγώνος ΠΑΟΚ-Βόλου της εισηγήσεως της αρμοδίας Επιτροπής για μελλούμενο ενδεχόμενο υποβιβασμό του ΠΑΟΚ και της Ξάνθης και στις μακροσκελείς ανακοινώσεις του ”νικητού” Ολυμπιακού Πειραιώς ,που ξεσήκωσαν τους φίλους του Δικεφάλου του Βορρά ,που ”ορκίζονται” -κάθε Κυριακή στην Τούμπα σε δύο συνθήματα ΕΝΑ στο”ΠΑΟΚ ζούμε στην Πόλη να σε δούμε” και ΔΥΟ ”Η Μακεδονία είναι Ελληνική και είναι εδώ”, συνθήματα που δεν αγγίζουν τους ”γαύρους” του Πειραιά -που μόνο πρωτάθλημα με παραθεούς(γιατί έτσι έμαθαν) θέλουν ,αλλά δυστυχώς και το Πανελλήνιο ,που στην νότιο Ελλάδα μας ζει ΜΟΝΟ για να τρώει,γιαυτό και εκλέγει ανέκαθεν αυτούς που υπόσχονται να δώσουν τα περισσότερα .
    ΟΛΟΙ αυτοί όμως ας διαβάσουν τον Ισοκράτη και τον Ίωνα Δραγούμη για να υπολήπτονται την Θράκη και την Μακεδονία ,που και τους προφυλάσσουν χιλιάδες χρόνια από τους ανθέλληνες ανατολικούς και βόρειους γείτονες μας και τους ”ταίζουν” -ιδιαίτερα- το ”χταπόδι της Ελλάδος” την Αθήνα μας .
    Ποια αξιοκρατία αναζητούμε ;;; Αυτήν που καταργήθηκε με την κομματικοποίηση των πάντων και την ”αριστοποίηση”όλων των αποφοίτων των Λυκείων και των κρατικών υπαλλήλων ,για να γίνονται οι πρώτοι έσχατοι και οι έσχατοι πρώτοι, που διέλυσαν την Κρατική και Τοπική διοίκηση από την ασχετοσύνη, την ανευθυνότητα και πολλές φορές και την ανεντιμότητα τους και που συνεχίζουν να αρνούνται την σύγκριση και την αξιολόγηση τους ;;;.
    Είναι λυπηρό και άδικο να θεωρούνται τυχερές οι προηγούμενες της παρούσης γενηές ,γιατί αυτές και ανώρθωσαν την Ελλαδα απο τις στάχτες του ”εμφυλίου” και την έβαλαν στην Ευρώπη με εκείνον -που τύχη αγαθή- πρωθυπουργό μας Κων/νο Καραμανλή και έδωσαν στα παιδιά τους -τα σημερινά- την αρμόζουσα μόρφωση και οικονομική άνεση και βοήθεια στην 10ετή οικονομική κρίση ,που μόνο ευεργεσία τους ανήκει.
    Ας επανέλθουν ”εις τα ίδια ” όσοι διεκδικούν πρωτεία και δάφνες με ”νταηλίκι” και ”άκρες”.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα