Η Αμφίπολη, θύμα της διχαστικής μας κακοδαιμονίας

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του Γιώργου Ρακκά Υποψηφίου Δημάρχου Θεσσαλονίκης.

Γιατί μια δημοτική παράταξη της Θεσσαλονίκης να κάνει εκδήλωση για την Αμφίπολη; Γιατί η περίπτωσή της συμβολίζει την ελληνική πολιτική κακοδαιμονία, και το πως αυτή υποβαθμίζει τον μεγαλύτερο δημόσιο πλούτο της χώρας, την πολιτιστική της κληρονομιά: Η Αμφίπολη, δεν θεωρήθηκε εξ αρχής σημαντικότατο μνημείο του Μακεδονικού Ελληνισμού, η ανάδειξη του οποίου θα αποτελέσει πόλο παγκόσμιας έλξης -όχι μόνο τουριστικής, αλλά και επιστημονικής, αρχαιολογικής και ιστορικής- για την ευρύτερη περιοχή, αλλά… έμπλεξε στην αριστεροδεξιά έριδα, και μεταβλήθηκε σε… ανάχωμα του κομματοκρατικού πολέμου με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει σήμερα το φάσμα της εγκατάλειψης.

Έτσι το υπουργείο της «προοδευτικής διακυβέρνησης», θεωρώντας τον Τύμβο Καστά της Αμφίπολης, όχι ένα μοναδικό έργο των άμεσων επιγόνων του Αλεξάνδρου, όπως μαρτυρούν τα αρχαιολογικά τεκμήρια, αλλά της… σαμαρικής δεξιάς (!), έχει παγώσει τις εργασίες συντήρησης, στήριξης και ανάδειξης του μνημείου προκειμένου να καταστεί επισκέψιμο.

Κοινώς βάζουμε τα χεράκια μας, και βγάζουμε τα ματάκια μας όπως συνηθίζουμε τις τελευταίες δεκαετίες…

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με την Θεσσαλονίκη και την πολιτιστική της κληρονομιά: Για παράδειγμα, από κάποιους, εντελώς βλακωδώς, η βυζαντινή της ακμή θεωρείται σύμβολο της «συντηρητικής Θεσσαλονίκης» και πρέπει να αποπεμφθεί από την τοπική πολιτική της μνήμης: Την ίδια στιγμή, από την Σορβόννη διοργανώνουν κάθε χρόνο ‘θερινό σχολείο’ για την Βυζαντινή Θεσσαλονίκη, ενώ ερευνητές, ακαδημαϊκοί, και περιηγητές απ’ όλο τον κόσμο σπεύδουν να μελετήσουν τα ψηφιδωτά της.

Πάμε ξανά, όμως, στο Μακεδονικό Ελληνισμό και την Αμφίπολη: Είναι άραγε η ανάδειξη της Αμφίπολης ‘εθνικισμός’ (sic!); Ο Αλέξανδρος με την εκστρατεία του, όπως λέει ο φιλόσοφος Κώστας Παπαϊωάννου, δημιούργησε την πρώτη διεθνή κοινότητα των πολιτισμών στην ανθρώπινη ιστορία, η οποία είχε μεν κοινά εργαλεία επικοινωνίας, πολιτιστικών και οικονομικών συναλλαγών, από την άλλη όμως δεν επέβαλε στο πεδίο της δραστηριότητάς της μια και μοναδική κουλτούρα –όπως γίνεται με την σημερινή παγκοσμιοποίηση. Γι’ αυτό εξάλλου και οι λαοί απ’ όπου πέρασε ο Αλέξανδρος διατηρούν ακόμα και σήμερα θετική εικόνα γι’ αυτόν, και δεν τον απορρίπτουν ως ‘σφαγέα’ όπως κάνουν –ξανά βλακωδώς– κάποιοι συμπολίτες μας. Γι’ αυτό, επίσης, οι αρχαιολόγοι σήμερα θαυμάζουν την… ελληνοβουδιστική τέχνη που άφησε πίσω της η ελληνιστική κοινή. Ή μιλούν για τις γόνιμες ελληνιστικές επιδράσεις που καταγράφηκαν στην… Κίνα, και οι οποίες βρίσκουν την καλύτερη εκδοχή τους στον περίφημο πήλινο Στρατό, όπως πιθανολογούν οι ίδιοι οι Κινέζοι.

Αυτό το παράδειγμα της ελληνικής οικουμένης, που αναδύθηκε στην ιστορία όχι ως άρνηση αλλά ως κατάφαση της εθνοπολιτισμικής διαφορετικότητας, όχι μόνο αποτελεί ένα αντιπαράδειγμα στην σύγχρονη ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση και το εφιαλτικό τοπίο που δημιουργεί, αλλά είναι και υπέρτατη απόδειξη ότι ο ελληνικός πολιτισμός διαθέτει μια εξαιρετική ικανότητα να συνθέτει το εθνικό με το οικουμενικό στοιχείο.

Από την σκοπιά, δηλαδή, της ιστορίας, αλλά και της πραγματικής πολιτιστικής αξίας που έχουν τα πράγματα, η παρούσα διαμάχη για την Αμφίπολη δεν είναι παρά ένας κούφιος καβγάς άχρηστων, μακρινών επιγόνων, που δεν έχουν καν την δυνατότητα να αντιληφθούν την αξία της κοινής τους κληρονομιάς, γι’ αυτό σπεύδουν να την… κατεδαφίσουν μαλώνοντας για τα απολύτως επουσιώδη.

Ας επιστρέψουμε, όμως, στην Θεσσαλονίκη και την σύγχρονη Μακεδονία για να ολοκληρωθεί αυτή η εισαγωγική τοποθέτηση. Γνωρίζουμε όλοι πως ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία, η χώρα έχει απωλέσει το οικονομικό, κοινωνικό, και γεωπολτιικό της βάθος. Με τις τραγικές επιλογές της παρούσας κυβέρνησης από το 2015 κι ύστερα, επιλογές που έρχονται ως αποκορύφωμα της κακοδαιμονίας του ελληνικού πολιτικού κόσμου που επί δεκαετίες κυβερνάει δίχως μεγάλο όραμα για την Ελλάδα, η χώρα κατακρημνίζεται. Ένα μόνο συγκριτικό πλεονέκτημα διαθέτουμε, που να είναι ακόμα σχετικά ακέραιο, ακόμα και αν βάλλεται από τον εθνομηδενισμό της παγκοσμιοκρατίας, στην εκπαίδευση ή, τα ΜΜΕ. Εκείνο της ιστορίας και του πολιτισμού. Και ως προς αυτό, δεν είναι διόλου τυχαίο, που το ξεπούλημα της χώρας ολοκληρώνεται από αυτήν την κυβέρνηση, με την εκχώρηση πολλών σημαντικότατων μνημείων της στο Υπερταμείο –μια εξέλιξη την οποία πρέπει να κινητοποιηθούμε ώστε να την αποτρέψουμε.

Η Ελλάδα θα πρέπει να επενδύσει σε αυτά τα δυο στοιχεία, προκειμένου να βγει από την κρίση. Να εκπονήσει μια σοβαρή πολιτική ώστε να καταστεί διεθνές κέντρο πολιτισμού, εκπαίδευσης και έρευνας, πεδία στα οποία ούτως ή άλλως οι Έλληνες διαπρέπουν διεθνώς, όχι όμως μέσα στη χώρα καθώς εδώ μας κυβερνούν κατά παράδοση οι χειρότεροι. Η Θεσσαλονίκη, ως η πόλη που κατ εξοχήν εκφράζει τις δυο σημαντικότερες οικουμενικές φάσεις του ελληνισμού, την Μακεδονική και την Βυζαντινή, μπορεί να αναλάβει καθοριστικό ρόλο προς αυτήν την κατεύθυνση.

Στο Μένουμε Θεσσαλονίκη έχουμε μιλήσει για μια νέα πολιτιστική, οικονομική γεωγραφία της χώρας, η οποία θα ανατρέψει τον αθηναϊκό της υδροκεφαλισμό. Την μείζονα αιτία για την χρεοκοπία, την κοινωνική της κατάρρευση, την εθνική της καταβύθιση. Αυτή η νέα γεωγραφία θα προκύψει όταν η Θεσσαλονίκη αναδείξει το πολιτιστικό της κεφάλαιο, και μεταβληθεί σε πρέσβειρα του μακεδονικού και βυζαντινού ελληνισμού στον κόσμο, με τον ίδιο τρόπο που η Φλωρεντία είναι η πρέσβειρα της ιταλικής Αναγέννησης: Ο άξονας Αθηνών-Θεσσαλονίκης, με το νότιό του σκέλος να αναδεικνύει την κλασική κληρονομιά, και το βόρειο την οικουμενική μακεδονική και βυζαντινή, δημιουργεί μια ταυτότητα αναφοράς (city branding) που απευθύνεται εξίσου στην ανατολική και δυτική Ευρώπη.

Εισηγείται έτσι ένα εναλλακτικό ευρωπαϊκό πρότυπο πολιτισμού που υπερβαίνει την παρούσα ευρωπαϊκή καχεξία, του μηδενισμού, της πολυπολιτισμικής αντιπαλότητας και των βαθιών κοινωνικό-πολιτικών διαιρέσεων των ευρωπαϊκών κοινωνιών, γεγονός που με τη σειρά του αποδίδει ξανά ενεργό πολιτιστικό ρόλο, όχι μόνο στην συμπρωτεύουσα, ή την ίδια την πρωτεύουσα, αλλά σε ολόκληρη τη χώρα.

Αν αυτή η μεγάλη επιστροφή στον πολιτισμό, συνδυαστεί με την επιστροφή στην Παιδεία και την Παραγωγή, ώστε η Ελλάδα, και κατ επέκταση και η Θεσσαλονίκη να μεταβληθεί σε κέντρο παραγωγής και έρευνας, ζήτημα που θα μας απασχολήσει στην επόμενη μεγάλη εκδήλωση που προετοιμάζουμε, τότε μιλάμε για την διαμόρφωση ενός μεγάλου, ρεαλιστικού οράματος: Όχι μόνο για την επιβίωση του ελληνισμού στον 21ο αιώνα, αλλά για την ανάδειξή του σε πόλο, όχι ισχύος και βαρβαρότητας όπως λογουχάρη συμβαίνει με την γειτονική Τουρκία του Ερντογάν, αλλά σε πόλο που αντιπροσωπεύει το μέτρο μέσα σε παγκόσμιας κοινότητας που το έχει χάσει εντελώς.

Η Θεσσαλονίκη έπαψε τις τελευταίες δεκαετίες να είναι Δήμος, αστική κοινότητα, πόλη με συνοχή, γιατί απώλεσε το κοινό όραμα. Αυτό της λείπει και σήμερα καταβυθίζεται από κάθε άποψη, όσο και αν οι εθνομηδενιστικές ελίτ που κυριαρχούν μέσα στην πόλη πανηγυρίζουν για την νέα τους ευημερία. Έχει σημασία, λοιπόν, μέσα σε μια προεκλογική περίοδο όπου κυριαρχούν οι παράλληλοι μονόλογοι, η περιαυτολογία, τα επικοινωνιακά τερτίπια, εμείς, ως δύναμη που βγαίνει από τα σπλάχνα της κοινωνίας και την υπερασπίζεται, ως πολίτες δηλαδή και όχι ως πολιτικοί, να μιλήσουμε γι’ αυτά τα μεγάλα: Για τον Μακεδονικό Ελληνισμό και την Αμφίπολη, για τον ελληνικό πολιτισμό και τους οικουμενικούς του ορίζοντες…

 

 

spot_img

2 ΣΧΟΛΙΑ

  1. ΜΠΡΑΒΟ ,ΜΠΡΑΒΟ ,ΜΠΡΑΒΟ κυριε Ρακκά ,αλλα μη ξεχαστε να απλωστε τα χερια πρωτα σε ολους τους ΜΗ εθνομηδενιστες , αλλα και στους τελευταιους , που για μια 15ετια και κυριως την τελευταια 8ετια μας ”ξεκουφαναν” με την Θεσ/νικη των PRADES ,της πολυεθνικης Οθωμανοκρατιας , λετε και δεν υπηρξε η Μακεδονια και η Θεσ/νικη του Ελληνισμου και της Ορθοδοξιας ,την οποιαν γνωριζουν καλυτερα απο τους σημερινους Ελληνες οι μορφωμενοι πολιτες ολου του κοσμου ,που την αποτυπωσαν σε βιβλια και σε κινηματογραφικα εργα .
    Καιρος για ισχυροποιηση της ασπιδος Ελληνισμου , βορειελλαδικου χωρου.

  2. Μα το πρόβλημα της ΜΗ παραγωγής είναι ακριβώς τα οράματα ΜΗ παραγωγικών ανθρώπων!!
    Όταν σταματήσετε οι ΜΗ παραγωγικοί που σε λίγο θα μείνετε μόνο με τους νεομετανάστες κατά πως πάει το πράμα και θα σας πάρουν τα κεφάλια σε καμιά εικοσαετία από τωρα..εάν δεν την κοπανήσετε δηλαδή…τότε ίσως βρεθεί λίγο χώρος για τους παραγωγικούς να παράξουν!
    Όσο ζητάς κ. Ρακκά εντολή από τους συμπολίτες ώστε να διαμορφώσεις όραμα παραγωγικότητας μη έχοντας παράξει ποτέ τίποτε εμπορεύσιμο με αξία σε κάποιους άλλους να το αγοράσουν μην περιμένεις να βγει τίποτε!
    Άλλωστε αυτό επιδιώκετε στην ουσία, το τίποτε και το αραλίκι!
    Θα κοροιδευόμαστε μεταξύ μας;

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα