Είναι θεμιτή η εξίσωση κομμουνισμού-ναζισμού;

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -
Χρυσαυγίτες σε πορεία στην Αθήνα, τον Φεβρουάριο του 2018 |Nick Paleologos / SOOC Πηγή: Protagon.gr

Protagon Team 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019, 21:03 protagon.gr

Το Ευρωκοινοβούλιο ενέκρινε με συντριπτική πλειοψηφία ένα ψήφισμα που φέρει τον τίτλο «Η σημασία της ευρωπαϊκής μνήμης για το μέλλον της Ευρώπης», ουσιαστικά εξισώνοντας τον ναζισμό με τον κομμουνισμό. Κάτι που προκάλεσε σειρά συζητήσεων και αντιδράσεων ανά την Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα

Με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων, την 1η Σεπτεμβρίου, από την έναρξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, την προηγούμενη εβδομάδα τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκριναν με συντριπτική πλειοψηφία ένα ψήφισμα που φέρει τον τίτλο «Η σημασία της ευρωπαϊκής μνήμης για το μέλλον της Ευρώπης» και ουσιαστικά εξισώνει τον ναζισμό με τον κομμουνισμό. Τουλάχιστον αυτό υποστήριξε το ΚΚΕ, χαρακτηρίζοντας το ψήφισμα «κατάπτυστο».

Την ίδια γνώμη, όσον αφορά την απόπειρα εξίσωσης του κομμουνισμού με τον ναζισμό από το ευρωκοινοβούλιο έχει και ένας έγκριτος ιταλός ιστορικός γράφοντας στην (κεντροαριστερή) εφημερίδα La Repubblica. Κυρίως γιατί στο τελικό κείμενο που συνυπέγραψαν με μικρές διαρροές όλες οι πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκτός της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, οι κομμουνιστές Σοβιετικοί αναδεικνύονται ως σύμμαχοι των ναζιστών Γερμανών και εξίσου υπαίτιοι για την έναρξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.

«Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο πιο καταστροφικός πόλεμος στην ιστορία της Ευρώπης, ξεκίνησε ως άμεσο αποτέλεσμα του διαβόητου συμφώνου μη επιθέσεως της 23ης Αυγούστου 1939 μεταξύ Ναζί και Σοβιετικών, γνωστού ως Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, και των μυστικών πρωτοκόλλων του, βάσει των οποίων δύο ολοκληρωτικά καθεστώτα που είχαν ως κοινό στόχο να κατακτήσουν τον κόσμο διαίρεσαν την Ευρώπη σε δύο σφαίρες επιρροής», επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, στο ψήφισμα.

Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υπενθυμίζουν επίσης ότι «το ναζιστικό και το κομμουνιστικό καθεστώς διέπραξαν μαζικούς φόνους, γενοκτονία και εκτοπίσεις, και προκάλεσαν μια άνευ προηγουμένου στην ιστορία της ανθρωπότητας απώλεια ανθρώπινων ζωών και στέρηση ελευθερίας», και ότι, πέρα από «το εξαιρετικά ειδεχθές έγκλημα του Ολοκαυτώματος που διέπραξε το ναζιστικό καθεστώς», καταδικάζουν απερίφραστα και «τις επιθετικές πράξεις, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και τις μαζικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράχθηκαν από το ναζιστικό, το κομμουνιστικό και τα λοιπά ολοκληρωτικά καθεστώτα». Και «λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά το γεγονός ότι τα εγκλήματα του ναζιστικού καθεστώτος αξιολογήθηκαν και τιμωρήθηκαν με τις δίκες της Νυρεμβέργης», υπογραμμίζουν πως «εξακολουθεί να υφίσταται επείγουσα ανάγκη για ευαισθητοποίηση, ηθική αξιολόγηση και νομική διερεύνηση των εγκλημάτων του σταλινισμού και άλλων δικτατορικών καθεστώτων», καλώντας, αμέσως μετά, «όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να κρίνουν με σαφήνεια και βάσει αρχών τα εγκλήματα και τις επιθετικές ενέργειες που διέπραξαν τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα και το ναζιστικό καθεστώς».

Σημειώνεται επίσης πως «η μνήμη για τα θύματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων και η αναγνώριση και συνειδητοποίηση της κοινής ευρωπαϊκής κληρονομιάς των εγκλημάτων που διέπραξαν οι κομμουνιστικές, ναζιστική, και λοιπές δικτατορίες έχουν ζωτική σημασία για την ενότητα της Ευρώπης και του λαού της και για την οικοδόμηση της ευρωπαϊκής ανθεκτικότητας απέναντι στις σύγχρονες εξωτερικές απειλές».

Το τελικό ψήφισμα, το οποίο δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα για τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών της ΕΕ, ήταν αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων και συμβιβασμών. Γιατί αρχικά το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και οι υπόλοιπες ομάδες της Δεξιάς εντός του Ευρωκοινοβουλίου είχαν παρουσιάσει ένα κατά πολύ πιο αυστηρό – όσον αφορά την εξίσωση του κομμουνισμού με τον ναζισμό – κείμενο.

Παρενέβησαν, ωστόσο, οι Πράσινοι και οι Σοσιαλιστές, συμβάλλοντας στη σύνταξη ενός επιεικέστερου κειμένου στο οποίο δίνεται στοχευμένα ιδιαίτερη έμφαση στα εγκλήματα του σταλινισμού.

Είναι θεμιτή η εξίσωση;

Κατά πόσο, όμως, είναι θεμιτή η εξίσωση του κομμουνισμού με τον ναζισμό; Αναζητώντας μια απάντηση στο εν λόγω ερώτημα η Repubblica έδωσε τον λόγο στον Ουμπέρτο Τζεντιλόνι. Ο διακεκριμένος ιταλός ακαδημαϊκός, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο πανεπιστήμιο La Sapienza της Ρώμης, επέλεξε να απευθυνθεί όχι στους πολιτικούς αλλά στα «παιδιά», στη νεολαία της Ιταλίας, υποστηρίζοντας εξαρχής και εξηγώντας στη συνέχεια πως ο κομμουνισμός δεν μπορεί να εξισωθεί σε καμιά περίπτωση με τον ναζισμό.

Βάση της ανόδου του ναζισμού, γράφει, αποτέλεσε η πεποίθηση των οπαδών του ότι «θα μπορούσαν να δημιουργήσουν και να επιβάλλουν μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων στο πλαίσιο της οποίας θα ήταν δυνατή η επιλογή των μελλοντικών κατοίκων του πλανήτη και ο αφανισμός όλων όσοι θα κρίνονταν ακατάλληλοι ή ανεπιθύμητοι.

Ο ναζισμός στο σύνολό του θέτει τον φιλόδοξο στόχο της δημιουργίας ενός “νέου τύπου ανθρώπου” που θα ανταποκρίνεται στις ναζιστικές πεποιθήσεις. Οποιος δεν τις αποδέχεται ή κρίνεται ακατάλληλος ταυτοποιείται και διώκεται μέχρις εσχάτων.

Αντιθέτως, συνεχίζει ο Τζεντιλόνι, η παραβολή της σοσιαλιστικής και της κομμουνιστικής Αριστεράς εγγράφεται στη δυναμική της απελευθέρωσης ανδρών και γυναικών καταπιεσμένων, ταπεινωμένων, μίζερων και σκλαβωμένων». Αναγνωρίζοντας, όμως, συγχρόνως ότι κατά την πορεία, ακολουθώντας διαφορετικούς δρόμος ο κομμουνισμός μπορεί να καταστεί «καταπιεστικός και βίαιος, απειλώντας την ελευθερία στις πολλές γωνιές του κόσμου όπου οικοδομείται».

Ο Τζεντιλόνι υποστηρίζει επίσης ότι το ψήφισμα για «τη σημασία της ευρωπαϊκής μνήμης για το μέλλον της Ευρώπης» είναι ιδιαίτερα περιοριστικό και κοντόφθαλμο. Γιατί εστιάζει αποκλειστικά στις «πιο σκοτεινές σελίδες» της ευρωπαϊκής Ιστορίας, στο πλαίσιο των οποίων αναδεικνύονται μόνον τα εγκλήματα της ναζιστικής Γερμανίας και της κομμουνιστικής Σοβιετικής Ενωσης δίχως να υπάρχει καμιά αναφορά, ωστόσο, στις σημαντικές κατακτήσεις του κομμουνισμού όπως «τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα, η αναγνώριση της διαφορετικότητας, η ίδρυση διεθνών θεσμών, η προάσπιση όλων όσοι απειλούνται στην εργασία τους ή στην οικογένειά τους».

Οσον αφορά τον ισχυρισμό πως το γεγονός που άνοιξε το δρόμο για το ξέσπασμα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου ήταν η υπογραφή του Συμφώνου Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, ο Τζεντιλόνι παραπέμπει στη Συνθήκη των Βερσαλλιών που υπεγράφη μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου και τους εξοντωτικούς όρους που επιβλήθηκαν στους Γερμανούς. «Ο ναζισμός γεννήθηκε και επιβλήθηκε εντός των πλαισίων της τραγωδίας των δύο παγκόσμιων πολέμων και εκτείνεται από την αδιαμφισβήτητη άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία έως το καταστροφικό του τέλος το 1945. Μια πορεία σχετικά μικρή που σημαδεύτηκε από τη βία νοούμενη ως κινητήρια δύναμη της Ιστορίας.

Ο κομμουνισμός καλύπτει ένα χρονικό διάστημα κατά πολύ μεγαλύτερο και ερμηνεύτηκε από ιστορικούς με διαφορετικές απόψεις ως γεγονός που σάρωσε ολόκληρο τον περασμένο αιώνα», υπενθυμίζει ο ιταλός ιστορικός. Και σημειώνει πως ο κομμουνισμός αυτός καθαυτός «προβάλλεται σε μια παγκόσμια διάσταση, ως εν δυνάμει εργαλείο, για τη χάραξη δρόμων χειραφέτησης ή λύτρωσης με στόχο τη βελτίωση της επισφαλούς ανθρώπινης κατάστασης, παρά τη συχνή διάψευση των προσδοκιών ή την προδοσία των ιδανικών του». Πηγή: Protagon.gr

spot_img

3 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Αφου ,οταν ενα κομμα κυβερνα συνεχως ,- με ποσοστα παμψηφικα μαλιστα -εχουμε την επιτομη της Δικτατοριας και αφου τωρα στην Ευρωπη μας βδελυσομεθα καθε Δικτατορια , γιατι να μη συγκρινουμε ναζισμο και κομμουνισμο , αφου ηταν μονοκομματικες δικτατοριες ;;;.
    Μηπως γιατι -οπως εγραψαν και λενε- οτι τον Ναζισμο τον δημιουργησε ο αντιεβραιος Χιτλερ -που οντως εξοντωσε απανθρωπα εκατομυρια Εβραιων στην Ευρωπη-, ενω τον Κομμουνισμο τον δημιουργησαν Εβραιοι Μπολσεβικοι στην Μοσχα ,για να καταστρεψουν την Ρωσικη Αυτοκρατορια της Μ.Αικατερινης και των διαδοχων τσαρων της, -που ολοι τους ηταν Χριστιανοι ορθοδοξοι-, μια και οι συνθηκες για την επιβολη του Μαρξισμου δεν επικρατουσαν στην Ρωσικη Αυτοκρατορια με την κυριως γεωργικη παραγωγη , αλλα στις χωρες της Δυτικης Ευρωπης , που ζουσαν την βιομηχανικη επανασταση με την ταπεινωμενη και φτωχη εργατιά ;;;
    Αληθεια μετα τα οσα εγραψε υπερ του Κομμουνισμου ο Ιταλος Ουμβερτος Τζεντιλιονι να μη τον ρωτουσαμε , αν θα ηθελε την επανεμφανιση και επιβολη του Κομμουνισμου στην Ευρωπαικη Ηπειρο και κυριως στην Ιταλια του, με τους τοσους κροισους και φιλελευθερους πολιτες της, που οι ερυθροφρουροι κομμουνιστες θα τους κοντυναν κατα μια σπιθαμη για να διατηρησουν το καθεστως τους , οπως εγινε στην Ρωσια και την Κινα , αλλα και παντου κατα την Κομμουνιστοκρατια;;;.
    ΤΕΛΟΣ συγχαιρουμε την μοναδικη Ελληνιδα ευρωβουλευτη κ. Ασημακοπουλου ,γιατι υπερψηφισε την πλειοψηφισασα προταση του Ευρωπαικου κοινοβουλιου για την ”εξισωση” Ναζισμου και Κομμουνισμου , , επειδη και οι δυο …ισμοι δεν πρεπει να ξαναεμφανισθουν στην Ιστορια των λαων.
    Για τους υπολοιπους 22 ευρωβουλευτες μας ,που την κατεψηφισαν ,η, απουσιαζαν απο την ψηφοφορια ανησυχουμε για την ”ευγενικη” ανοχη και προς τους δυο αυτους …ισμους ,γιατι αμα ανεχεσαι τον ενα , πως να αποκλεισεις τον αλλον , μετα μαλιστα την λαιλαπα του μετανστευτικου , που θα επιφερει την ειρηνικη καταληψη των χωρων της Ευρωπαικης Ενωσεως;;;.

  2. Τελικά μπορεί να μας ενημερώσει κάποιος ποίοι και τί ψήφισαν οι λοιποί Ευρωβουλευτές μας,πλην της Ασημακοπούλου;

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα