Αλλάζουν τα δεδομένα της Άμυνας

Διέτρεξα τη συνέντευξη του υπουργού άμυνας αλλά θα την αναλύσω καλύτερα, αργότερα, στη βάση των εξής σκέψεων:
-Η φύση της απειλής που δέχεται η χώρα υπαγορεύει έμφαση στον αέρα και στη θάλασσα. Η απειλή στη στεριά είναι υποβαθμισμένη. Βεβαίως υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο επίθεσης απο τον Έβρο και διείσδυσης στην Ανατολική Θράκη αν η Τουρκία επιχειρήσει να καταλάβει νησί.
-Η άμυνα για το ναυτικό σε κλειστή θάλασσα όπως το Αιγαίο, (πίσω σου έχεις φίλιες δυνάμεις, τα ελληνικά νησιά), είναι διαφορετική απο την ανοικτή θάλασσα αν θέλει η χώρα να προστατεύσει τα δικαιώματά της στο σύμπλεγμα της Μεγίστης και να παράσχει υποστήριξη στην Κύπρο.
-Στον αέρα, το παιχνίδι δεν παίζεται, πια, στα ακριβά αεροπλάνα αλλά στην ανάπτυξη των drones. Αν το Ιράν επιχειρούσε να χτυπήσει τη Σαουδική Αραβία με κλασικό αεροπορικό βομβαρδισμό, πιθανώς, να αποτύγχανε. Τα drones και τους Κρούζ δεν τα εντόπισε η Σαουδαραβική αεράμυνα.
-Δεν έχει νόημα η αγορά απο την Ελλάδα, π.χ. F-35. Η αναβάθμιση των F-16 αρκεί. Πρέπει, όμως, να αναπτυχθεί η τεχνολογία των drones.
-Η Ελλάδα έχει την τεχνογνωσία για ανάπτυξη των drones. Εκεί πρέπει να εστιάσει η πολιτεία και όχι στο leasing. Ή, ας χρησιμοποιήσει το leasing ως αρχή.
-Ακόμη και αν ο συλλογισμός του υπουργού η στρατηγική συμμαχία με τους αμερικανούς στους οποίους θα παραχωρηθούν εγκαταστάσεις βάζει την Ουάσιγκτον στο παιχνίδι της υποστήριξής τους ευσταθεί,με τις ΗΠΑ η Ελλάδα έχει σημαντικότατες διαφορές:
Οι ΗΠΑ δεν αναγνωρίζουν το δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια.
Στο θέμα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ ζητούν απο την Αθήνα να έρθει σε συνεννόηση με την Τουρκία.
Στο κυπριακό ευνοούν την απαράδεκτη λύση που προωθείται
Στον εναέριο χώρο έχουν τη θέση πως δεν μπορεί να διαφέρει σε έκταση, απο τα χωρικά ύδατα (6 μίλια).
Σε ΝΑΤΟϊκό επίπεδο στη Λήμνο και σε άλλες περιπτώσεις υποστηρίζουν και ενθαρρύνουν τις τουρκικές θέσεις.