ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΙΑ;

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Τις τελευταίες ημέρες μίλησα με σκεπτόμενα στελέχη του Συριζα και διαπίστωσα πως είναι ενθουσιασμένα απο τη Συμφωνία των Πρεσπών. Μάλιστα, θεωρούν πως η Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα των μειονοτήτων στο έδαφός της.
Φυσικά, επαναλαμβάνουν τις γνωστές κοινοτοπίες περί ύπαρξης Μακεδόνων και Μακεδονικής γλώσσας κλπ κλπ. Προσέθεταν, ακόμη, πως στη Θράκη θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η μειονότητα είναι τουρκικής εθνότητας και άλλα παρόμοια.
Όσα μου έλεγαν αποτελούσαν διαχρονικά θέσεις των αριστερών τάσεων που εξέφρασε ο Συριζα.
Έθεσα τέσσερα ζητήματα τα οποία θέτω και δημοσίως.
-Άλλο πολιτική ιδεολογία ενός κομματικού φορέα και άλλο διαχείριση των υποθέσεων του κράτους.
-Τη μειονότητα της Θράκης, τον τρόπο λειτουργίας της, τον χαρακτηρισμό της ως μουσουλμανικής και άλλα πολλά, τα προβλέπει η Συνθήκη της Λωζάνης. Οι συνθήκες είναι συμφωνίες μεταξύ κρατών που συνάπτονται για να μπορέσουν να συνυπάρξουν με βάση τετελεσμένα και ισορροπίες. Θέλουν τα στελέχη του Συριζα να υπερβούμε τη Συνθήκη της Λωζάνης; Και αν την υπερβούμε, που σημαίνει να την αμφισβητήσουμε, αντιλαμβάνονται τι ζητήματα δημιουργούνται και στη μειονότητα και πέραν αυτής;
-Μακεδόνες, όπως θα αποκαλούνται απο δω και πέρα έλληνες πολίτες που ζούν στη βόρειο Ελλάδα, που μιλούν μακεδονική γλώσσα, όπως αποδέχθηκε η ελληνική κυβέρνηση βεβαίως υπάρχουν στην ελληνική επικράτεια. Αισθάνονται, όμως, όλοι οι δίγλωσοι έλληνες ότι ανήκουν σ αυτήν την κατηγορία; Θέλουν να λειτουργήσουν ως μειονότητα; Υπάρχουν διεθνή στάνταρτς για το τι χαρακτηρίζεται ως μειονότητα; Ή, οποιοσδήποτε, έστω και ελάχιστος αριθμός ανθρώπων μπορεί να ζητά να αντιμετωπίζεται ως μειονότητα;
-Τέλος, για τη λειτουργία του κράτους και την προάσπιση των συμφερόντων του, υπάρχουν όρια στο τι θέλουν μειονοτικές ομάδες; Υπάρχουν όρια στην αρχή της αυτοδιάθεσης; Στη Θράκη για παράδειγμα υπάρχει μια ομάδα μειονοτικών που δραστηριοποιείται διεθνώς, η οποία ζητά αυτονομία της Δυτικής Θράκης. Πρέπει να τη παραχωρήσει η Ελλάδα στο όνομα της αυτοδιάθεσης;
Μήπως, τελικά οι κρατικές υποθέσεις απαιτούν μεγαλύτερη σοβαρότητα στο χειρισμό τους απο την υλοποίηση των ιδεοληψιών ενός κόμματος;

Π.Σ.

spot_img

7 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Και χαρακτηρίζετε τα στελέχη αυτά τού ΣΥΡΙΖΑ “σκεπτόμενα”, κ. Σαββίδη; Σκεπτόμενα τι ακριβώς; Χρήσιμους ηλίθιους θα τούς χαρακτήριζε ο Λένιν και είναι όντως τα “his master’s voice” των επιβουλευομένων την ασφάλεια και συνοχή τής πατρίδος μας.

  2. Οσο υποτιμητικο και αν θεωρηθει ειναι σιγουρο οτι , οπως απεδειξε η μεχρι τωρα -χωρις αντιρρησεις και εσωτερικη αντιπολιτευση μαλιστα – κυβερνητικη πολιτικη του ΤσιπροΣυριζα (δυστυχως και με την χρυση εφεδρεια των δεξιων Καμμενελιτων) δεν μπορει να συγκριθει με την κατα γενικες γραμμες υποστηριξη των Εθνικων μας -κατα κυριολεξιαν- θεματων απο ολες τις προηγηθεισες κυβερνησεις μετα το 1950.
    Καποιες δολιχοδρομιες ειχαμε και στην πρωτη 4ετια του ΑνδρεοΠασοκ, αλλα ουδεποτε αυτο στην διακυβερνηση του εξομοιωσε τους φυγαδες ”Μακεδονες” μετα τον ανταρτοπολεμο , με ολους τους διγλωσσους Ελληνες .
    Ισως επειδη ειχε στις ταξεις του και την συνιστωσα του Πστριωτικου ΠΑΣΟΚ , με τους θρακιωτες-Εβριτες Χαραλαμπιδη και Κηπουρο κλπ ,αλλα και τους αποστρατους στρατιωτικους , που ειχαν πολεμησει το 1946-49 ,που δεν εστεργαν σε τετοια διχαστικα ανοιγματα.
    Τωρα ολοι παρακολουθησαμε οτι οι Συριζοφυλακες ”τα εχουν ” με το ΑνδρεοΠασοκ, επειδη εξηρεσε της παλιννοστησεως το 1982 τους φυγαδες ΣκοπιανοΜακεδονες, που σε μια νυχτα απο Ελληνες εγιναν ”Μακεδονες” πολιτες και ωρκισθηκαν εκδικηση στην μητερα Πατριδα και τους αντικομμουνιστες συγγενεις τους, που δεν τους αφησαν να καταλαβουν ολοκληρη την Μακεδονια στον ανταρτοπολεμο τους .
    Αυτους δικαιωσαν και δικαιωνουν οι σημερινοι καλωσυνατοι διεθνιστες και ρεαλιστες Συριζοφυλακες .
    Πως να αντιπαραβαλει ”η μυλωνου τον ανδρα της με τους πραμματευταδες”;;;.
    Γιαυτο ας τους δεχθουν οι Ελληνες οπως ειναι και ας τους περιμενουν στις διαστασυρωσεις των οποιων εκλογικων αναμετρησεων , μηπως και ”κουδουνισουν” τα κεφαλια τους και επελθει και η καθαρτηρια πραξη της αρχαιας τραγωδιας γιατι κανενας Ελλην δεν περισσευει τωρα που θα εμφανιστουν οι Λαιστρυγονες και οι Κυκλωπες.

  3. «Άλλο πολιτική ιδεολογία ενός κομματικού φορέα και άλλο διαχείριση των υποθέσεων του κράτους.”
    Δέν μπορεῖ νά εἶναι ἄλλο, ὅ,τι πιστεύει ὁ καθένας γι αὐτό προσπαθεῖ.

    Τό θέμα εἶναι ὅμως τό κράτος. Γιατί μιλᾶμε γιά ἕνα ἐθνικό κράτος καί ἡ ἔννοια τοῦ Ἔθνους μᾶς ἀφορᾶ.

    Ὁ Γιῶργος Κοντογιώργης στό βιβλίο του “Περί ΕΘΝΟΥΣ και ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ”
    ἀναλύει τίς σκέψεις του γιά τήν ἑλληνική ἐθνική ταυτότητα σέ σχέση μέ τίς ἀπόψεις πού θεωροῦν ὅτι δημιουργήθηκε πρόσφατα μέ τό νεοελληνικό ἐθνικό κράτος.

    «Το έθνος αυτό, το ελληνικό έθνος, θα ενσαρκώσει ταυτολογικά το ανθρωποκεντρικό κοσμοσύστημα μικρής κλίμακας (με πρόσημο την πόλη) -πόλεις κράτη-, θα το διακινήσει και θα το βιώσει σε όλες του τις φάσεις, ουσιαστικά έως τους νεότερους χρόνους. Παρόλο που στην πορεία του χρόνου θα συμμετάσχουν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, και άλλοι λαοί στο ανθρωποκεντρικό γίγνεσθαι, ελληνισμός και ανθρωποκεντρικό κοσμοσύστημα μικρής κλίμακας ουδέποτε θα απολέσουν την οργανική τους συνέχεια.
    Οι παράμετροι του κοσμοσυστήματος αυτού θα μετακενωθούν στην Εσπερία, θα την οδηγήσουν στην ανθρωποκεντρική της «αναγέννηση» και περαιτέρω, στην ανασυγκρότηση του ως κοσμοσύστημα μεγάλης κλίμακας (με πρόσημο το κράτος- έθνος). Σε τελική ανάλυση, το ελληνικό και το νεότερο εθνοκρατικό παράδειγμα αντιπροσωπεύουν δύο φάσεις του ίδιου ανθρωποκεντρικού κοσμοσυστήματος.»
    Ἀναφέρεται στίς πόλεις κράτη τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων καί θεωρεῖ μία κατ’ ἀναλογίαν λειτουργία τῶν ἐθνικῶν κρατῶν. Ἡ δημιουργία τοῦ σὺγχρονου Ἑλληνικοῦ κράτους θεωρεῖται ἀπό κάποιους σάν διαμόρφωση τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους «ως απόρροια της μετακένωσης των πεπραγμένων της Εσπερίας στον ελληνόφωνο πολιτισμικό χώρο.» Προσπάθεια δηλαδή νά ἐγγραφεῖ «το ελληνικό παράδειγμα στην «ουρά» της δυτικο-ευρωπαϊκής μετάβασης από τη δεσποτεία στον ανθρωποκεντρισμό, δηλαδή ως περιφερειακό της προσάρτημα.»

    Μία ἄλλη θεώρηση αὐτή τοῦ Γιώργου Καραμπελιά, πού ἀναπτύσσει στό βιβλίο του
    ” 1204, Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΝΕΩΤΕΡΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ”, ἀναφέρεται στήν ἀφύπνιση τῆς ἐθνικῆς συνείδησης τῶν Ἑλλήνων ὑπό τήν πίεση τόσο τῶν Φράγκων, ὅσο καί ἀπό τούς Τούρκους τήν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας. (Πίεση πού ὑφιστάμεθα κσί σήμερα).
    «Και όμως, η αναγνώριση της σημασίας του 1204 ως αφετηριακού ορόσημου για την συγκρότηση του νέου ελληνισμού θα αποκαθιστούσε και την ενότητα της διαχρονίας μας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, διά μέσου του Βυζαντίου, και η νεότερη ελληνική ιστορία θα χωριζόταν σε τρεις υποπεριόδους: 1204- 1453/1453 -1821/1821 έως και σήμερα. Θα κατέρρεε, συνεπώς, το καινοφανές- ίσως στα όρια του αστεϊσμού, αλλά κυρίαρχο στην ύστερη μεταπολίτευση- ιδεολόγημα που θέλει τη συγκρότηση του νεότερου ελληνισμού να έχει ως αφετηρία τον «Διαφωτισμό» του 18ου αιώνα, δηλαδή να είναι πλήρως προσδεδεμένη και παράγωγη της δυτικοευρωπαϊκής εθνογένεσης, και όχι τον 12ο 13ο αιώνα, ως συνέχεια του Βυζαντίου.
    Θα έπρεπε να αλλάξει κατεύθυνση η σύγχρονη κυρίαρχη ιδεολογία- διανοούμενων και κράτους- και να στραφεί προς την διερεύνηση της ελληνικής ιδιαιτερότητας, και έχοντας αυτή ως αφετηρία να μελετηθούν οι συνάφειες της τόσο με τη Δύση όσο και με την Ανατολή. Ούτε λίγο ούτε πολύ, θα ζητούσαμε από το ελληνικό κράτος και τους οργανικούς του διανοούμενους να αποσείσουν τουλάχιστον 200 χρόνων τυφλή υποταγή στο δυτικό παράδειγμα!».

    Ἡ ἄλλη θεώρηση τοῦ διεθνισμοῦ, δέν ἐνδιαφέρεται γιά ρίζες, ἱστορική συνέχεια, θρησκεία, ἑλληνική ἰδιαιτερότητα.

    Ποῦ εἶναι τά ὅρια τοῦ Ἑλληνισμοῦ;

  4. …προς την διερεύνηση της ελληνικής ιδιαιτερότητας, …

    Ελένη αυτήν την ιδιαιτερότητα την ανέλυσε ο Κ Καστοριάδης.

    Πάντως επειδή έχουμε και πολλές αναφορές στον πελοποννησιακό πόλεμο ,σε σχέση με την εξωτερική πολιτική μας , ο Καστοριάδης διαπιστώνει ότι ο λαός δεν μπορεί να αυτοπεριορισθεί να θέσει και να διατυπώσει το δίκαιο , να κυβερνηθεί σωστά. Αλλιώς δεν θα αποτύγχανε η δημοκρατία εξ αιτίας του πολέμου .
    Δεν μπαίνουν εύκολα όρια στον άνθρωπο μέσω συστημάτων. Το φιλοκαλούμε και φιλοσοφούμε είναι η ουσία του ανθρωποκεντρικού μοντέλου κι όχι καθ αυτό το σύστημα. Έτσι καταλήγουμε στην παιδεία ,πολιτισμό κι άρα παράδοση . Αυτή και μόνον μπορεί να θέσει όρια στη συμπεριφορά των μονάδων. Αυτή η παράδοση είναι που διαπραγματευτήκαμε στο θέμα που συζητάμε. Είναι η παράδοση των γειτόνων μας όμοια με των Ελλήνων; Ευτυχώς υπάρχουν οι πόντιοι στη Β Ελλάδα που κατέχουν και ζουν την ουσία της παράδοσης μας.

    • Χρίστο, ὁ ἄνθρωπος εἶναι γεννημένος μέ ὅρια. Δέν ἔχουμε ὅλοι τήν ἴδια καταγωγή, πού αὐτό δέν σημαίνει ὅτι δέν εἴμαστε ἴσοι. Πῶς νά φανταστεῖς τά ὅρια; Μέσα σέ ἕνα κράτος; ἀλλά ὑπάρχουν συγγένειες ὄχι μόνο στά γειτονικά κράτη, ἀπό τίς προηγούμενες ἱστορικές περιόδους, ἀλλά καί στά πιό ἀπομακρυσμένα σημεῖα τοῦ πλανήτη.
      Ἡ παιδεία πού λές ὅμως εἶναι θέμα κατανόησης τῆς παιδείας.
      Ἡ φράση τοῦ Ἰσοκρὰτη «Οι μετέχοντες της ελληνικής παιδείας είναι Έλληνες» σημαίνει φαντάζομαι γιά τότε, οἱ κατανοοῦντες τήν ἑλληνική παιδεία μποροῦν νά αἰσθάνονται ὅπως οἱ Ἕλληνες.
      Σήμερα ποιά εἶναι ἡ ἑλληνική παιδεία;
      Ποιός κατανοεῖ ΄τάς ἀστυνόμους ὀργάς΄;
      Ἠ τί σημαίνει ΄Τἱς ἀγορεύειν βούλεται;΄
      https://el.m.wikipedia.org/wiki/Εκκλησία_του_Δήμου
      μέ ἔμφαση στό ΄βούλεται ΄.

      Ἀπό τήν Ἐκκλησία τοῦ Δήμου στήν Ἐκκλησία.
      «Η λέξη Eκκλησία έχει συνεχή χρήση στην ελληνική γλώσσα από την αρχαιότητα. Ετυμολογείται από το ρήμα εκ-καλώ, με χρήση του θέματος από το επίθετο έκκλητ-ος. Εκκαλώ σήμαινε προσκαλώ άτομα εκ (από) του συνόλου να σχηματίσουν ομάδα. Αποτέλεσμα αυτής της έκ-κλησης ο σχηματισμός σύναξης, συνέλευσης. Με τη λέξη Εκκλησία περιγράφεται τόσο η διαδικασία της συνέλευσης, όσο και το αποτέλεσμά της.»
      Ἐνῶ ΄ «Ναός» σημαίνει στα αρχαία ελληνικά τον τόπο όπου κατοικεί ο θεός, από το ρήμα «ναίω», με άλφα –γιώτα, δηλαδή «κατοικώ».΄

      Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Δήμου, ἀνοιχτή μόνο στούς ἄρρενες πολίτες.
      Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει χῶρο ἰδιαίτερο γιά τίς γυναῖκες καί ἰδιαίτερο γιά τούς ἄνδρες.
      Κάπου διάβασα
      Χριστούγεννα: η πρώτη του κόσμου «γιορτή της γυναίκας»
      http://www.avgi.gr/article/10811/7739842/christougenna-e-prote-tou-kosmou-giorte-tes-gynaikas-

      Ἔχει παλέψει ἠ γυναίκα γιά τήν θέση της ἀκόμα καί μέσα στόν χριστιανισμό, ἀλλά ἔχει παλέψει καί ὁ ἄνδρας γιά τήν γυναίκα.
      «Αναφέρουν ορισμένοι την φράση του απ. Παύλου ότι η γυναίκα πρέπει να υποτάσσεται στον άνδρα, και τη φέρνουν ως παράδειγμα ανισότητας της γυναίκας στον Χριστιανισμό. Όμως αυτό ο απ. Παύλος το δικαιολογεί αλλού λέγοντας: «υποτασσομένας τοις ιδίοις ανδράσιν, ίνα μή ο λόγος του Θεου βλασφημήται» (Προς Τίτον, 2, 5). Δηλαδή, να υποτάσσονται, για να μην τις θεωρούν οι εκτός Εκκλησίας, οι ειδωλολάτρες του καιρού εκείνου αυθάδεις και σχηματίσουν έτσι αρνητική εντύπωση για το Χριστιανισμό.»
      https://www.impantokratoros.gr/gynaika-isothta.el.aspx

  5. Δεν μου πεφτει λογος -που λενε- αλλα ο διαλογος των κ.κ. Χριστου και Ελενης Π.,η, Ελενης Π. και Χριστου , πορρω απεχει απο το θεμα ,που εθεσε ο κ. Σαββιδης . Μηπως να το ”μαζευαν λιγο ;;;.

  6. Ναι, υπάρχουν όρια. Αλλά αναγνωρίζονται μόνον όταν υπάρχει ελληνική Παιδεία.

    Εξ ορισμού της, η Παιδεία είναι το φιλοσοφείν με την έννοια της Αγάπης για το Θεωρείν, τη συμμετοχική Γνώση της οντολογικής Αλήθειας στο επίπεδο ύπαρξης της όντως Ζωής. Η Γνώση αυτή αποτελεί ψυχική ενέργεια που δεν μπορεί να συμβεί στο επίπεδο της καθημερινότητας, όπως το φιλοκαλείν της Φρόνησης. Η Σοφία απαιτεί Σχολή από το επίπεδο ύπαρξης της καθημερινής ζωής.
    Απαιτεί αυτοπεριορισμό: τη «σπουδαία προαίρεση», την ισχυρή ελεύθερη βούληση για ρήξη με το ανελεύθερο μέρος της ψυχής, το αυτό-αναφορικό, το λειτουργικό.

    Η ελληνική Παιδεία σημαίνει απόκτηση Διαγωγής κατά τον τρόπο της Πόλης που είναι ο τρόπος των Αρετών. Αφορά τα μέλη της Εκκλησίας ως ανθρώπων που έχουν αφυπνισμένη τη ψυχική ενέργεια του Λόγου.

    Οι απλώς σκεπτόμενοι άνθρωποι διαθέτουν μόνο τη λογική που τους καθιστά λειτουργικά κοινωνικά άτομα, πειθήνια έμβια όντα. Τέτοια όντα συμπεριφέρονται σύμφωνα με ιδεολογίες και παντός άλλου είδους χειρισμούς. Στην Ελλάδα, τα «κοινωνικά άτομα» ήταν κάποτε η μειοψηφία γιατί το ίδιον του ελληνικού πολιτισμού είναι η θεμελιακή του φαντασιακή σημασία, η σημασία της Αλήθειας του Όντος.
    Έτσι, στην ελληνική κοινωνία υπήρχε πάντα νόημα και σκοπός ζωής: να γίνει ο άνθρωπος αληθινός, όν ψυχικά ανοικτό κατά τον τρόπο των Αρετών.

    Επειδή καμία άλλη κοινωνία δεν αναγνωρίζει το επίπεδο-τρόπο ύπαρξης που κάνει ανθρώπινο το ανθρώπινο έμβιο, ο ανθρωπολογικός τύπος ή θα είναι θρησκόληπτος-δουλοπρεπής όπως στην Ανατολή ή πραγματιστής-ατομιστής όπως στη Δύση.

    Στα Βαλκάνια, όπου υπήρχε παράδοση Ορθοδοξίας υπάρχει η αντίληψη-σημασία του Έθνους χωριστή από το Κράτος-σύστημα εξουσίας και διεθνής ανταγωνισμός.
    Οι Σκοπιανοί τύλιξαν σε μια κόλλα χαρτί τους Αμερικάνους που δεν διανοούνται ότι υπάρχει η Κοινωνία ως πραγματικό επίπεδο ύπαρξης, ότι οι άνθρωποι ζουν και με τη ψυχή τους και ότι η ελεύθερη ψυχή ζει σε άλλον τύπο κοινωνίας από την κρατική (ότι υπάρχει και η θεσμίζουσα κοινωνία του Εμείς και η θεσμισμένη σε κρατική οργάνωση κοινωνία).

    Εντελώς ταυτισμένη με την αμερικανική τυφλότητα, η δική μας δικτατορική κυβέρνηση συμφώνησε: ‘και τι έγινε πώς ονομάζεται μια ιθαγένεια;’ ‘χαρά στο πράγμα, ένα σκέτο όνομα’……
    Ναι, οι διεθνείς σχέσεις είναι σχέσεις δύναμης. Αυτό και μόνον αυτό λέει ο Θουκυδίδης με την περίπτωση των Μηλίων. Ή βάζει το κράτος την ουρά στα σκέλια ή ισοπεδώνεται.
    Αν όμως σε αληθινή κυβέρνηση βρίσκονται εκπρόσωποι του Έθνους, υπάρχει η Γνώση και των συμφερόντων του και των σημασιών-νοημάτων που το καθιστούν υπαρκτό και διακριτό. Υπάρχει η συνείδηση της ύπαρξής του ως οντότητας αληθινής και η συνείδηση της ιδιοπροσωπείας του, του τρόπου με τον οποίον υπάρχει ο λαός.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα