Το ελεύθερο διαδίκτυο στο στόχαστρο

Τρία γεγονότα, φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους, μέσα σε λίγες μέρες αποδεικνύουν ότι η κυριαρχία θέλει πάση θυσία να ελέγξει απόλυτα το διαδίκτυο. Στις 26 Μαρτίου ψηφίστηκε στο ευρωκοινοβούλιο ο νόμος για τα πνευματικά δικαιώματα. Στις 8 Απριλίου πέρασε από την επιτροπή LIBE του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου ο ευρωπαϊκός τρομονόμος στο διαδίκτυο. Στόχος είναι ο νόμος να ψηφιστεί από την επόμενη ευρωβουλή. Τέλος στις 11 Απριλίου συνελήφθη ο ιδρυτής της ιστοσελίδας «Wikileaks» Τζούλιαν Ασάνζ. Τα τρία αυτά γεγονότα συνέβησαν μέσα σε διάστημα τριών εβδομάδων και μας φανερώνουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι η εξουσία επιθυμεί το Μαύρο στο διαδίκτυο και ότι πάση θυσία θα κάνει τα πάντα για να το ελέγξει ολοκληρωτικά. Ας δούμε, όμως, τα τρία αυτά γεγονότα πιο αναλυτικά.

Μεταρρύθμιση για τα πνευματικά δικαιώματα

Η μεταρρύθμιση για τα πνευματικά δικαιώματα και ειδικά σε ό,τι αφορά το διαδίκτυο ψηφίστηκε στις 26/3 από 658 ευρωβουλευτές, που ήταν παρόντες. Οι 348 ψήφισαν υπέρ, οι 274 κατά και 36 απείχαν. Η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση έχει πλασαριστεί ως προστάτης των καλλιτεχνών, των δημοσιογράφων και της ελευθερίας της έκφρασης, ενώ στην ουσία είναι το τέλος του διαδικτύου όπως το γνωρίζαμε και η αρχή μιας αυτοματοποιημένης, μέσω ειδικών φίλτρων, λογοκρισίας. Το κράτος που έτρεξε την συγκεκριμένη ευρωπαϊκή οδηγία και απαίτησε την προώθηση των φίλτρων της λογοκρισίας στο διαδίκτυο ήταν η Γαλλία. Το κράτος της Γαλλίας φαίνεται πως παζάρεψε τις ατομικές ελευθερίες στο διαδίκτυο με την Γερμανία. Σύμφωνα με την αποκάλυψη της γερμανικής εφημερίδας Frankfurter Allgemeine Zeitung, το κράτος της Γερμανίας στήριξε τον ευρωπαϊκό νόμο για τα πνευματικά δικαιώματα με αντάλλαγμα την στήριξη της Γαλλίας στο ζήτημα του αγωγού Nord Stream 2.

Το νομοσχέδιο κατατάσσει ως προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας, μουσική, ταινίες, κείμενα, ηχογραφήσεις προφορικού λόγου, σχέδια και εικαστικά έργα που μπορεί να βρίσκονται ακόμα και σε δημόσια θέα, οχήματα λόγω του εμπορικού τους logo και γενικώς οτιδήποτε που δημιουργείται από τον άνθρωπο. Σύμφωνα με το άρθρο 17 της ευρωπαϊκής οδηγίας, που είναι και το πιο αμφιλεγόμενο άρθρο, οι διαδικτυακές υπηρεσίες φιλοξενίας και δημοσίευσης περιεχομένου θα πρέπει είτε να έχουν αποκτήσει (εκ των προτέρων ή εκ των υστέρων) άδεια για να ανεβεί στο διαδικτυακό τους χώρο κάποιο περιεχόμενο που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα, ή να έχουν ελεγκτικούς μηχανισμούς που να αποτρέπουν το ανέβασμα αυτού του περιεχομένου. Με λίγα λόγια, ό,τι ανεβαίνει στο διαδίκτυο, ό,τι γράφεται σε κάποιο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, αν σε κάποιο κείμενο παρατεθεί κάποιο άρθρο ή κάποιο κείμενο ή κάποια φωτογραφία, ο πάροχος θα υποχρεούται να παρακολουθεί μέσω ειδικών φίλτρων και να λογοκρίνει όταν αυτό είναι απαραίτητο. Επίσης, όταν κάποιος θα θέλει να μεταδώσει μια διαδήλωση ή εκδήλωση που μπορεί να ακούγονται κάποια τραγούδια, δεν θα μπορεί. Ένας δημοσιογράφος που θα θέλει να δημοσιεύσει κάποιο τεκμήριο, κάποιο αποδεικτικό έγγραφο ,δεν θα μπορεί κλπ. Συνοπτικά το άρθρο 17 περιλαμβάνει:

– Ο χρήστης παύει να είναι υπόλογος για ότι ανεβάζει και αυτομάτως υπεύθυνος για το ανέβασμα γίνεται η επιχείρηση.

– Ο πάροχος πρέπει εκ των υστέρων να έχει αγοράσει ή εξασφαλίσει τα πνευματικά δικαιώματα από υλικό που πρόκειται να ανέβει, ακόμα και αν το υλικό που ανεβαίνει είναι πρωτότυπη δημιουργία του χρήστη. Με αυτό τον τρόπο ο πάροχος θα εγκαταστήσει φίλτρα που θα ανιχνεύουν και θα αποτρέπουν τη δημοσίευσή μη εξουσιοδοτημένου υλικού ακόμα και τον διαμοιρασμό του.

– Επειδή ένας διαμοιρασμός μπορεί να γίνει μέσω αρκετών τρόπων π.χ email ή άμεσων μηνυμάτων, υπάρχει το σενάριο, αφου ο νόμος δεν κάνει εξαιρέσεις για τον τρόπο διαμοιρασμού, τα φίλτρα να ελέγχουν τι γράφουμε ακόμα και σε ιδιωτικές συνομιλίες. Αποτέλεσμα θα είναι να μην μας επιτρέπεται να γράψουμε μια σειρά από λέξεις που πιθανότατα κάποιος σε κάποιο χρονικό παρελθοντικό χρόνο να τις έχει κατοχυρώσει ως πνευματικό του δικαίωμα.

Είναι προφανές, ότι η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση απαιτεί την λειτουργία ισχυρών «έξυπνων» φίλτρων, ίσως ακόμα και με την βοήθεια της αναπτυσσόμενης τεχνητής νοημοσύνης. Τα παραπάνω φίλτρα θα δοκιμάζονται σιγά σιγά μέχρι να φτάσουν σ’ ένα επιθυμητό στάδιο το 2021, όπου η μεταρρύθμιση θα πρέπει να εφαρμοστεί από όλη την Ε.Ε. Τα φίλτρα αυτά ήδη αναπτύσσονται από την Google και το Facebook και από εκεί θα πωλούνται στους εκάστοτε παρόχους για να τα εγκαταστήσουν στο δίκτυό τους.

Σ’ αυτή, λοιπόν, την ψήφιση του νομοσχέδιου στις 26/3 οι έλληνες βουλευτές, εκτός από δύο που ψήφισαν κατά στήριξαν την επερχόμενη λογοκρισία. Ποιο αναλυτικά ψήφισαν:

Κατά: Ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας Νίκος Χουντής και η ανεξάρτητη Σοφία Σακοράφα.

Υπέρ: Η Σπυράκη της Ν.Δ, ο χρυσαυγίτης Φουντούλης και οι πρώην χρυσαυγίτες Επιτήδειος και Συναδινός, ο ανεξάρτητος Χρυσόγονος και οι του ποταμιού Κύρκος και Γραμματικάκης.

Παρών: Ο Ανδρουλάκης της Ελιάς και ο Παπαδάκης του ΚΚΕ.

Σύσσωμη η ομάδα του Σύριζα (Παπαδημούλης, Κούλογλου και Κούνεβα) απείχε από την ψηφοφορία χρησιμοποιώντας διάφορες προφάσεις. Ο Παπαδημούλης π.χ. δήλωσε ασθένεια αλλά την ίδια ώρα της ψηφοφορίας έδινε συνέντευξη στον Alpha στην Ελλάδα. Επίσης, εκτός από την Σπυράκη όλη η ομάδα της Ν.Δ. ( Κεφαλογιάννης, Κύρτσος, Βόζενμπεργκ, και Ζαγοράκης) απείχαν από την ψηφοφορία. Επίσης απείχε η Καϊλή της Ελιάς, ο ανεξάρτητος Μαριάς, και ο Ζαριανόπουλος του ΚΚΕ.

Σύσσωμος, λοιπόν, ο εγχώριος ευρωβουλευτικός συρφετός είτε με την μέθοδο της πολιτικάντικης απουσίας τους, είτε με το πολιτικάντικο παρών, είτε με την θετική ψήφο στήριξε το συγκεκριμένο πολύ σοβαρό νομοσχέδιο που ανοίγει τις πόρτες σε λογοκρισίες και απαγορεύσεις και απέδειξε ότι συνεργάζεται και λειτουργεί συντροφικά όχι μόνο εντός αλλά και εκτός συνόρων, υπηρετώντας τα συμφέροντα της κυριαρχίας και των αφεντικών τους. Να σημειώσουμε ότι το νομοσχέδιο έπρεπε, για να εγκριθεί τελειωτικά, να περάσει και από ψηφοφορία κρατών, κάτι που έγινε στις 15 Απριλίου. Η κυβέρνηση Σύριζα, μέσω του αντιπροσώπου της Σταύρου Αραχωβίτη, ψήφισε θετικά και έτσι φανέρωσε γιατί οι ευρωβουλευτές της έλειπαν από την ψηφοφορία. Δεν ήταν ούτε άρρωστοι, ούτε είχαν ανειλημμένες υποχρεώσεις, ούτε αν ήταν εκεί θα ψήφιζαν αρνητικά όπως έλεγαν, απλά εκτελούσαν τις οδηγίες των εγχώριων και των ευρωπαϊκών αφεντικών τους.

Ο αντιτρομοκρατικός νόμος του διαδικτύου

Ο αντιτρομοκρατικός νόμος στο διαδίκτυο, που στόχο έχει τον έλεγχο και την λογοκρισία, πέρασε από την επιτροπή LIBE στις 8 Απριλίου και στις 17 Απριλίου πέρασε και εγκρίθηκε από την ολομέλεια του ευρωκοινοβουλίου. Στην επόμενη ευρωβουλή, μετά από προσθήκες και επιτροπές, θα αποτελέσει ευρωπαϊκό νόμο. Τί περιλαμβάνει μέχρι στιγμής; Οποιοδήποτε υλικό που θα ανεβαίνει στο διαδίκτυο θα περνάει μέσα από αυτοματοποιημένα φίλτρα λογοκρισίας που θα έχουν εγκατασταθεί στους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου (ISP) και έτσι είτε θα μπλοκάρεται ή θα περνάει. Επίσης ότι υλικό θεωρείται ότι είναι τρομοκρατικό ή προωθεί την τρομοκρατία θα πρέπει να κατέβει μέσα σε μια ώρα από την στιγμή κλήσης από την αστυνομία ή άλλου ελεγκτικού μηχανισμού.

Με αφορμή τον ISIS και την διασπορά της προπαγάνδας του μέσω του διαδικτύου, προωθείται μια ολοκληρωτική λογοκρισία σε ευρύτερους κοινωνικούς χώρους. Το εν λόγω περιεχόμενο είναι επίτηδες, για άλλη μια φορά, ασαφές καθώς κάτω από τους χαρακτηρισμούς «τρομοκρατικό» και «εξτρεμιστικό» θα μπορεί να χωρέσει ο,τιδήποτε η εξουσία θέλει να λογοκρίνει. Έτσι, θα εξισώνονται αναρχικές, ελευθεριακές και ριζοσπαστικές απόψεις και ιδέες με εκείνες των ρατσιστών της ISIS καθώς και των επίσης ρατσιστών σταυροφόρων.

Πιο συγκεκριμένα, ο νόμος θα αναγκάζει διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης, blog, φόρουμ, social media, εφαρμογές αποστολής προσωπικών μηνυμάτων, παρόχων διαμοιρασμού οπτικοακουστικού υλικού, να κατεβάζουν μέσα σε μια ώρα οποιαδήποτε ανάρτηση θεωρείται ότι περιέχει τρομοκρατικό και εξτρεμιστικό περιεχόμενο. Το κομμένο υλικό θα είναι διαθέσιμο για έξι μήνες ώστε η αστυνομία να μπορεί να το ερευνήσει περαιτέρω αν χρειαστεί. Ελάχιστοι φορείς θα έχουν την δυνατότητα να τηρήσουν τα αυστηρά κριτήρια του νόμου και να ελέγχουν τις αναρτήσεις τους, καθώς από τεχνική και οικονομική άποψη κάτι τέτοιο θα είναι απίστευτα δύσκολο, αφού, εκτός του ότι θα χρειάζεται κάποιος για 24 ώρες το 24ωρο να είναι δια­θέσιμος και να ελέγχει ο,τιδήποτε ανεβαίνει, θα πρέπει και κάποιος να είναι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να δεχθεί κλήση από την αστυνομία ή κάποιον άλλο ελεγκτικό φορέα για το κατέβασμα κάποιας επίμαχης ανάρτησης μέσα σε μια ώρα. Έτσι, σχεδόν όλοι οι διαδικτυακοί φορείς, για να μην κλείσουν, θα αναγκαστούν να εισάγουν αυτόματα φίλτρα που είδη αναπτύσσονται από την Google και Facebook που θα μπλοκάρουν ό,τι υλικό θεωρείται τρομοκρατικό ή προάγει την τρομοκρατία. Για τυχόν παραβάσεις ο νόμος ορίζει χρηματικά πρόστιμα στους ιδιοκτήτες πάροχους. Εφ’ όσον ο αντιτρομοκρατικός νόμος ψηφιστεί θα πρέπει να εφαρμοστεί εντός είκοσι ημερών από όλες τις χώρες της Ε.Ε.

Μην περιμένουμε διαφορετική στάση από αυτήν που κράτησαν οι έλληνες ευρωβουλευτές στην πρόσφατη ψήφιση του νομοσχεδίου για τα πνευματικά δικαιώματα· άλλοι θα υπερψηφίσουν, λίγοι θα καταψηφίσουν (εκ του ασφαλούς πάντα), άλλοι θα είναι παρών και άλλοι θα έχουν πάει για …γκαζόζα, άλλα όλοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα έχουν συμμετάσχει και νομιμοποιήσει μια λογοκρισία που θα ζήλευε ακόμα και ο Στάλιν, έτσι όλοι τους θα στηρίξουν το χέρι που τους ταΐζει. Ήδη, ο Αβραμόπουλος με έγγραφο του ζητάει την επίσπευση των διαδικασιών και τονίζει την επικινδυνότητα του ακροδεξιού εξτρεμισμού, καθώς και άλλων ακραίων ιδεολογιών, χωρίς να ξεκαθαρίζει ποιες είναι αυτές οι «άλλες ακραίες ιδεολογίες» και ποιος θα τις κρίνει.

Μια ιδέα για το τί οι κυρίαρχοι θεωρούν «ακραία ιδεολογία» μπορούμε να πάρουμε από την απαγόρευση 550 ηλεκτρονικών διευθύνσεων που φιλοξενούνται στο διαδικτυακό τόπο archive.org. Ο εν λόγω διαδικτυακός τόπος φιλοξενεί 330 δισεκατομμύρια ιστοσελίδες, 20 εκατομμύρια βιβλία και κείμενα, 4,5 εκατομμύρια ηχογραφήσεις (συμπεριλαμβανομένων 180.000 ζωντανών συναυλιών), 4 εκατομμύρια βίντεο (συμπεριλαμβανομένων 1,6 εκατομμυρίων τηλεοπτικών ειδησεογραφικών προγραμμάτων), 3 εκατομμύρια εικόνες και 200.000 προγράμματα λογισμικού, ενώ καθημερινά προστίθενται και άλλα αρχεία και σαρώνονται 1.000 βιβλία απ’ όλο τον κόσμο. Σε όλο αυτό το υλικό μπορεί να έχει πρόσβαση ελεύθερα ο καθένας χωρίς κανένα χρηματικό αντίτιμο. Σ’ αυτήν την ιστοσελίδα, λοιπόν, το γαλλικό κράτος στις 10 Απριλίου, μέσω της Europol απαιτεί να κατεβάσει 550 link, όπου σύμφωνα με αυτό, οδηγούν σε «τρομοκρατικό υλικό». Τα συγκεκριμένα link έχουν υψηλή επισκεψιμότητα και κάθε άλλο από τρομοκρατικά είναι, καθώς περιλαμβάνουν υλικό με υψηλή ακαδημαϊκή και ερευνητική αξία.

Η σύλληψη του Τζούλιαν Ασάνζ

Στις 11 Απριλίου συλλαμβάνεται ο Τζούλιαν Ασάνζ ο οποίος από το 2012 βρισκόταν στο κτήριο της πρεσβείας του Ισημερινού στο Λονδίνο. Ο Ασάνζ κατηγορήθηκε για βιασμό στη Σουηδία, κατηγορία που αρχικά είχε απορριφθεί από τον εισαγγελέα, αλλά λίγο καιρό αργότερα επανήλθε. Εξ αιτίας της παραπάνω κατηγορίας ο Ασάνζ είχε ζητήσει άσυλο από την πρεσβεία του Ισημερινού για να αποφύγει την σύλληψή του και την έκδοση του στη Σουηδία και από εκεί στις ΗΠΑ, όπου κατηγορείται για δημοσιοποίηση απόρρητων κυβερνητικών και στρατιωτικών εγγράφων. Οι Σουηδικές αρχές απέρριψαν πρόταση μέσω των δικηγόρων του Ασάνζ για την εμφάνισή του στο δικαστήριο με την προϋπόθεση να μην εκδοθεί στις ΗΠΑ[1].

Ο Ασάνζ μέσω της ιστοσελίδας του (wikileaks) είχε κάνει γνωστά πολλά εγκλήματα των ΗΠΑ στους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, μέσω βίντεο αλλά και 500.000 απορρήτων εγγράφων. Στα έγγραφα αυτά περιγράφονται όλες οι επιθέσεις και όλοι οι θάνατοι που έγιναν στους πολέμους με αποτέλεσμα να αποκαλυφθούν 15.000 θάνατοι που οι ΗΠΑ τους κρατούσαν κρυφούς. Μάλιστα σε απόρρητο βίντεο έγινε γνωστή η επίθεση ελικοπτέρου Apachi σε δεκαπέντε αμάχους στο Ιράκ. Τα παραπάνω στοιχεία τα είχε στείλει στην ιστοσελίδα Wikileaks η στρατιώτης των ΗΠΑ Τσέλσι Μάνινγκ, η οποία και φυλακίστηκε τον Μάιο του 2010 και καταδικάστηκε το 2013 σε 35 χρόνια κάθειρξη. Η Μάνιγκ αποφυλακίστηκε τον Μάιο του 2017 με χάρη του Ομπάμα, αλλά σήμερα βρίσκεται και πάλι στην φυλακή, όταν τον Μάρτιο του 2019 αρνήθηκε να καταθέσει εις βάρος του Ασάνζ και της ιστοσελίδας Wikileaks.

Επίσης, το Wikileaks είχε αποκαλύψει έγγραφα από τις φυλακές Γκουαντάναμο και Αμπού Γκράιμπ αποκαλύπτοντας τις κολασμένες συνθήκες που βρίσκονται οι έγκλειστοι σ’ αυτές τις φυλακές. Είχε αποκαλύψει την τεράστια περιβαλλοντική μόλυνση που προξένησε η ευρωπαϊκή πετρελαϊκή εταιρεία Trafigura, στην Ακτή του Ελεφαντοστού όταν ξεφορτώθηκε βιομηχανικά απόβλητα. Μετά την δημοσιοποίηση τού εγκλήματος η εταιρεία αναγκάστηκε, ύστερα από δικαστική απόφαση, να αποζημιώσει με 46 εκ. δολάρια τα θύματα της καταστροφής. Επίσης, εξ αιτίας της δημοσίευσης 250.000 απόρρητων εγγράφων, δημιουργείται το σκάνδαλο Cablegate στις ΗΠΑ. Μέσα από τα παραπάνω έγγραφα αποκαλύπτεται και η πολύ στενή σχέση του τότε υπουργού ΠροΠο Μιχάλη Χρυσοχοϊδη με τις ΗΠΑ. Ακόμα, δημοσιοποιεί 5 εκατομμύρια emails από την εκδοτική εταιρεία Stratfor και αποκαλύπτει ότι παρέχει εμπιστευτικές πληροφορίες σε μεγάλες εταιρείες και κυβερνητικές υπηρεσίες. Οι πληροφορίες έχουν να κάνουν με διάφορες οργανώσεις ακτιβιστών, πολιτικά και οικονομικά πρόσωπα, πολιτικές κρατών, αλλά και ανθρώπους σε διάφορες χώρες που πληρώνονται για να παρέχουν πληροφορίες σε αυτή την «εκδοτική» εταιρεία. Δημοσιοποιεί 2,3 εκατομμύρια emails που αφορούν τη Συρία ακόμα και του Άσαντ, στα οποία αποκαλύπτονται πώς κάποιες δυτικές εταιρείες επωφελούνται από τον πόλεμο στη Συρία. Αποκαλύπτει έγγραφα από την NSA (Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας), η οποία κατασκοπεύει όχι μόνο πολίτες που βρίσκονται στο στόχαστρο, αλλά την Άνγκελα Μέρκελ, τον Μπαν Κι Μουν, τον Μπερλουσκόνι και τους τρεις τελευταίους Γάλλους προέδρους.

Μέσα, λοιπόν, σ’ αυτή την χρονική στιγμή ο Ασάνζ συλλαμβάνεται. Μάλιστα τρεις μέρες πριν (8 Απριλίου) το ΔΝΤ εγκρίνει δάνειο στο Εκουαδόρ ύψους 4,2 δις δολαρίων. Μέσα στα ανταλλάγματα προφανώς θα ήταν και η σύλληψη του Άσανζ.

Οι κυρίαρχοι έχουν βάλει στο στόχαστρο την γνώση και την επικοινωνία που υπάρχει στο ελεύθερο διαδίκτυο. Σίγουρα ζηλεύουν το αντίστοιχο καθεστώς που έχουν επιβάλει εξουσιαστές στο διαδίκτυο σε κράτη όπως η Βόρεια Κορέα, αλλά όσο και να προσπαθήσουν το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω και όσα εμπόδια και αν παρουσιαστούν απλά θα παρακαμφθούν δημιουργώντας νέους πόρους και νέους διαύλους.

Ελευθερόκοκκος

Διαδικτυακές πηγές:

https://alonghardlook.wordpress.com

https://www.techdirt.com

@dromografos

[1] Το κράτος των ΗΠΑ ανακοίνωσε 17 ποινικές κατηγορίες εναντίον του Julian Assange ιδρυτή των WikiLeaks στο πλαίσιο του νόμου κατασκοπείας, για την απόκτηση και την αποκάλυψη αποδεικτικών στοιχείων των ΗΠΑ για εγκλήματα πολέμου. Αν ο Julian Assange εκδοθεί από την Βρετανία στις ΗΠΑ τότε θα κινδυνέψει με ποινή κάθειρξης 170 ετών.

Το ελεύθερο διαδίκτυο στο στόχαστρο