Το «ειδύλλιο» Γερμανίας-Τουρκίας: Είναι η οικονομία;

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Νίκος Χ. Βαρσακέλης

Καθηγητής Βιομηχανικής Πολιτικής

Τμήμα Οικονομικών Επιστημών

Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

[email protected]

Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις, σε σχέση με την κατάσταση του εμφυλίου στην Λιβύη, οδήγησαν στην διοργάνωση της Συνάντησης του Βερολίνου. Η διοργάνωση της συνάντησης, όπως φαίνεται, έγινε με πρωτοβουλία της Γερμανικής κυβέρνησης. Στην συνάντηση δεν προσκλήθηκε η Ελλάδα, όπως πιθανόν να ανέμενε η ελληνική κυβέρνηση. Ο τύπος ασχολήθηκε  διεξοδικά με το θέμα του αποκλεισμού της χώρας και αναφέρθηκαν αρκετοί λόγοι μεταξύ των οποίων και τα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας. Σε αυτό το σημείωμα θα εξετάσω κατά πόσον οι οικονομικοί λόγοι είναι αρκετά ισχυροί για να στηρίξουν την άποψη ότι η Γερμανία προτίμησε στρατηγικά την Τουρκία γι’ αυτόν τον λόγο.

Οι εξαγωγές μια χωράς περιλαμβάνουν τα ενδιάμεσα προϊόντα, αυτά που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή των τελικών προϊόντων, και τα τελικά προϊόντα τα οποία αγοράζονται από τον τελικό καταναλωτή ή τις επιχειρήσεις ως μηχανολογικός εξοπλισμός. Σύμφωνα λοιπόν με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία για τις ενδιάμεσες και τελικές ροές (2014), η Γερμανία εξάγει στην Τουρκία ενδιάμεσα προϊόντα αξίας 16,3 δισ. δολαρίων οι οποίες αντιστοιχούν μόλις στο 1,7% των συνολικών εξαγωγών ενδιαμέσων προϊόντων της. Επίσης, η Γερμανία εξάγει τελικά προϊόντα αξίας 12,5 δισ. δολαρίων, τα οποία αντιστοιχούν στο 1,75% των συνολικών εξαγωγών τελικών προϊόντων της. Αντίστοιχα, η Τουρκία εξάγει ενδιάμεσα προϊόντα αξίας 12,4 δισ. δολαρίων, που αντιστοιχούν στο 9,3% των συνολικών εξαγωγών ενδιαμέσων προϊόντων της. Τέλος, εξάγει προς την Γερμανία  τελικά προϊόντα αξίας 13,3 δισ. δολαρίων, που αντιστοιχούν στο 11,5% των συνολικών εξαγωγών τελικών προϊόντων της.

Με βάση τα στοιχεία που παρατέθηκαν και υποθέτοντας ότι η δομή των εξαγωγών παραμένει η ίδια και τα επόμενα χρόνια, υπόθεση, που δεν είναι αυστηρή διότι η δομή των εξαγωγών δεν αλλάζει βραχυπροθέσμα σημαντικά, η Τουρκία δεν αποτελεί τόσο σημαντικό «πελάτη» των Γερμανικών εξαγωγών, τόσο των ενδιάμεσων όσο και των τελικών προϊόντων. Αντίθετα θα λέγαμε ότι μάλλον η Τουρκία έχει σημαντικότερο πρόβλημα από ένα πιθανό «ατύχημα» με τις εξαγωγές της προς την Γερμανία διότι πάνω από το 10% των εξαγωγών των ενδιαμέσων και των τελικών προϊόντων έχει ως προορισμό την Γερμανία. Να σημειώσω τέλος ότι σε ορισμένους κλάδους της Τουρκικής οικονομίας, οι εισαγωγές των ενδιάμεσων προϊόντων από την Γερμανία καλύπτουν πολύ μεγάλο μέρος της εθνικής προστιθέμενης αξίας (πχ αυτοκινητοβιομηχανία περίπου 29%,  ηλεκτρονικοί υπολογιστές 22%, πλαστικά 14,3%) γεγονός που ενισχύει την άποψη ότι μάλλον η Τουρκία εξαρτάται από την Γερμανία και όχι το αντίστροφο. Όσον αφορά την εγκατάσταση των γερμανικών επιχειρήσεων στην Τουρκία μάλλον αυτές αποτελούν όπλο στα χέρια της Γερμανίας και όχι της Τουρκίας καθώς μπορούν να μεταφέρουν την παραγωγή σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου και θα ήταν αφελές να πιστεύει κάποιος το αντίθετα όπως έχει δείξει η οικονομική ιστορία.

Κατά συνέπεια μάλλον άλλες επιστημονικές ειδικότητες πρέπει να εξηγήσουν την συμπεριφορά της Γερμανίας και όχι οι οικονομολόγοι.

spot_img

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα