Τι πρέπει να κάνουμε. Διαβάστε συγκεκριμένες προτάσεις για αντιμετώπιση της κρίσης που έρχεται.

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του Δημήτρη Λακασά*

(B’μέρος).  Το πρώτο μέρος μπορείτε να το διαβάσετε εδώ

COVID-19 Δημιουργική καταστροφή και 4η βιομηχανική επανάσταση 

Κατά την ανάλυση μας στο Α’ μέρος κάναμε μία ιστορική αναδρομή των τριών οικονομικών κύκλων των βιομηχανικών επαναστάσεων σε συνδυασμό με ιστορικά ορόσημα της ανθρωπότητας.  Στο Β’ μέρος θα αναλύσουμε τι πρέπει να γίνει την επόμενη μέρα του COVID-19 και θα ακολουθήσει το Γ’ και τελευταίο μέρος όπου θα αναλύσουμε την επόμενη φάση στην οποία θα εισέλθει η ανθρωπότητα. Δηλαδή, την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση.

Ως γνωστόν ο Κέυνς είχε δηλώσει  σχετικά με την ματαιότητα των μακροπρόθεσμων προβλέψεων,  ότι ‘’μακροπρόθεσμα θα  είμαστε όλοι νεκροί…..’’.  Όμως, η ανθρωπότητα θα συνεχίσει να υπάρχει και καλό είναι να συνεχίσουμε να αποτελούμε μέλη της.

Στην Ελλάδα  θα πρέπει να γίνουν άμεσα όσα δεν έγιναν μέχρι τώρα. Πιο συγκεκριμένα:

  • Εφαρμογή του δόγματος  ‘’Παράγω και Εξάγω’’ του ΣΕΒΕ ώστε το έτος 2025 το 25% του ΑΕΠ να προέρχεται από τις εξαγωγές.
  • Αξιοποίηση του επιπλέον δημοσιονομικού χώρου που δημιουργείται από την ένταξη μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης QE με ειδικά Εθνικά (αναπτυξιακός νόμος) και Ευρωπαϊκά προγράμματα (Νέο ΕΣΠΑ) αποκλειστικά για τις παραγωγικές και εξαγωγικές επιχειρήσεις.
  • Ενδυνάμωση της Ελληνικής παραγωγής ώστε να διατηρηθούν οι υφιστάμενες θέσεις εργασίας και να δημιουργηθούν νέες. Εθνικός στόχος το 2025 το 15% του ΑΕΠ να προέρχεται από την παραγωγή.
  • Υποκατάσταση εισαγόμενων προϊόντων από Ελληνικής. Δεν είναι δυνατόν τα σώματα ασφαλείας να αγοράζουν ένδυση και υπόδηση ασφαλείας από την Τουρκία.

  • Επιτέλους το Ελληνικό κράτος να κάνει ελέγχους σχετικά με την συμμόρφωση των εισαγόμενων προϊόντων τα οποία κυκλοφορούν παράτυπα στην Ελληνική αγορά και δημιουργούν συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού στους Έλληνες παραγωγούς.
  • Παροχή ρευστότητας με ανταγωνιστικό κόστος χρήματος. Δεν είναι δυνατόν να διανύουμε την εποχή μηδενικών και αρνητικών επιτοκίων και οι τράπεζες να δανείζουν με 4% έως 6% επιτόκιο. Το κόστος χρήματος από τα Ελληνικά τραπεζικά ιδρύματα θα πρέπει να κυμαίνεται από 2 % έως 4%  και από κει και πέρα να υπάρξουν ειδικά προγράμματα επιδότησης επιτοκίου από Ευρωπαϊκούς πόρους
  • Ενίσχυση του καταναλωτικού κλίματος για την αγορά Ελληνικών προϊόντων.
  • Ενίσχυση των προμηθειών του ευρύτερου δημοσίου και ΌΤΑ από προϊόντα Ελληνικής παραγωγής. Για να συμβεί αυτό αρκεί να μην έχουν πρόκριμα τα εισαγόμενα με τα γνωστά κυκλώματα προϊόντων φωτογράφισης και προδιαγραφής εισαγόμενων προϊόντων.
  • Τα δύο τρίτα του νέου ΕΣΠΑ να κατευθυνθούν προς την ενίσχυση της Ελληνικής παραγωγής και των εξαγωγών.
  • Αύξηση του ορίου de minimis στις 500.000 Ευρώ
  • Φορολογικά κίνητρα και ασφαλιστική ελάφρυνση για τις επιχειρήσεις που διατηρούν και αυξάνουν τις θέσεις εργασίας.

Σήμερα, το βασικό μέλημα είναι τι πρέπει να γίνει για να υπάρχουμε αύριο ως έθνος, ως κοινωνία και ως οικονομία. Εδώ το πρώτο ρόλο τον έχουν τα οικονομικά μπαζούκας. Η αγορά στερήθηκε βίαια οξυγόνο και αυτό θα πρέπει να αναπληρωθεί άμεσα ώστε να μην αποβιώσει ο ασθενής διότι μετά όσο οξυγόνο και να υπάρξει θα είναι άχρηστο. Στηρίζοντας την παραγωγή,  στηρίζεται έμμεσα η κατανάλωση,  διατηρούνται οι υφιστάμενες θέσεις εργασίας και δημιουργούνται  νέες.  Το θέμα δεν είναι μόνο τα ποσοτικά κριτήρια δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας αλλά και τα ποιοτικά.  Άλλο είναι να δημιουργείς θέσεις εργασίας με καφετέριες και κομμωτήρια και άλλο με παραγωγή και εξωστρέφεια. Πρέπει επιτέλους να  δούμε και τα ποιοτικά κριτήρια ώστε οι θέσεις εργασίας να είναι διατηρήσιμες (sustainability). Με αυτό τον τρόπο βελτιώνεται  το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και βελτιώνονται οι δείκτες απασχόλησης. Η κατεύθυνση συνεπώς  για  την αυριανή μέρα πρέπει να είναι κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.

Σε ότι αφορά τις επιχειρήσεις  αφού ξεπεραστεί το σοκ τότε και οι ίδιες όσο μπορούν θα πρέπει να αυξήσουν τις δράσεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης ( CSR and sustainability ) ώστε να βοηθήσουν και αυτές με την σειρά τους το κοινωνικό σύνολο στο οποίο ανήκουν.

Όλο αυτό που ζούμε σήμερα θυμίζει το ταξίδι του Δάντη στον Αδη και  τον επώδυνο κύκλο κόλαση, καθαρτήριο, παράδεισος. Ως γνωστόν ο Δάντης, στη Θεία Κωμωδία,  έκανε  μία κάθοδο  στην κόλαση συνοδευόμενος από τον δάσκαλό του Βιργίλιο ενώ η πορεία του στον Παράδεισο γίνεται με την παρουσία της Βεατρίκης.  Το σημαντικό είναι στην επικείμενη κάθοδο μας στην ¨κόλαση’’ να πάρουμε μαζί μας τον ‘’δάσκαλο’’ μας ώστε να διδαχτούμε από αυτήν τη δοκιμασία, να περάσουμε από το καθαρτήριο, να εξαγνιστούμε και να βγούμε στον ‘’παράδεισο’’, σοφότεροι και ορκισμένοι να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη.  Να βγούμε δυνατότεροι και θωρακισμένοι ώστε να αντιμετωπίσουμε και πάλι τον νέο επώδυνο κύκλο που θα μας επιφυλάξει η ζωή όταν αυτή το αποφασίσει.

Master plans, business plans, κυβερνητικά προγράμματα, Ευρωπαϊκοί στόχοι, οικονομικές διακρατικές συμφωνίες, corporate charts έρχεται ένα μικρόβιο και τα κάνει σκόνη.  Το μάθημα που πρέπει να πάρουμε είναι ότι ο κανόνας δεν είναι η βεβαιότητα αλλά η αβεβαιότητα. Η ανθρωπότητα ιστορικά ζει μερικές χρονικές παρενθέσεις νηνεμίας  μέχρι την επόμενη αναταραχή.  Αυτό λοιπόν που όλοι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε  είναι ότι είμαστε ευάλωτοι σε κάθε είδους χτυπήματα από την ίδια την φύση, η οποία μας ανταποδίδει στον δικό της χρόνο τα χτυπήματα που τις δίνουμε αλλά και από τον ίδιο τον άνθρωπο όταν συμπεριφερόμαστε απάνθρωπα.

Σύμφωνα με την ανάλυση της Morgan Stanley αναμένεται πτώση του παγκόσμιου ΑΕΠ κατά 5,3% για το 2020 και αύξηση 6,3% για το 2021  δηλαδή μία καμπύλη V οπού στο τέλος του 2021 θα είμαστε  λίγο περισσότερο από το επίπεδο ανάπτυξης που είμασταν το 2019. Δεν είναι τίποτα άλλο από τον κύκλο του Δάντη στον Αδη.

Ήδη οι οικονομολόγοι έχουν αρχίσει να συζητάνε τα νέα δεδομένα με βάση τον νέο όρο ‘’Coronomics’’. Οι κυβερνήσεις έχουν ήδη εκφραστεί σε παγκόσμιο επίπεδο για μαζικό Helicopter money το οποίο θα πρέπει να χρησιμοποιούσουν σοφά ώστε αυτή η κρίση να μην οδηγήσει μεσοπρόθεσμα σε στασιμοπληθωρισμό.  Κατά την άποψη μου θα πρέπει να πάμε σε πολιτικές τύπου Μπρέτον Γουντς και προγραμμάτων τύπου Μάρσαλ  και σε  ενισχυμένα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα με εφαρμογή κυρίως στον αδύναμο και πολύπαθο  Ευρωπαϊκό νότο. Η ανάγκη είναι περισσότερο από επιτακτική.  Σε αυτή την  συγκυρία εάν η Γερμανία δείξει την γνωστή αναλγησία της  τότε θα το χρεωθεί πολιτικά και θα οδηγήσει όλο το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα σε τέλμα. Αυτό που προέχει όμως είναι η ανθρωπότητα να έχει τις χαμηλότερες δυνατές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές. Ακολούθως,  θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε  πως η ανθρωπότητα θα αντιμετωπίσει, με την χρήση των εργαλείων της τέταρτης βιομηχανική επανάστασης,  την επόμενη κρίση είτε αυτή είναι πανδημία είτε είναι κάποια άλλη γενικευμένη καταστροφή.

Αύριο το Γ! Μέρος

*Ο Δημήτρης Λακασάς είναι CEO OLYMPIA ELECTRONICS Ιδρυτής Think Tank SEVE

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα