Τα Δυτικά  Βαλκάνια  σε Ευρωπαική τροχιά

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

 του Δημοσθένη Στωϊδη, Πρέσβη ε.τ.

Η περιοχή προς βορρά της Ελλάδος είναι  χώρος με έκδηλη σημασία για την εξωτερική πολιτική της χώρας μας.

Πρόκειται για τον γεωπολιτικό χώρο ο οποίος περιλαμβάνει κράτη με τα οποία η πατρίδα μας  βίωσε λόγω της γειτνίασης στον ρουν της σύγχρονης Ιστορίας  πολυκύμαντα γεγονότα, άλλα με θετική  και άλλα με τραυματική αν όχι και με τραγική κατάληξη.

Ο χαρακτηρισμός της περιοχής ως «πυριτιδαποθήκη των Βαλκανίων», μολονότι προφανώς παρωχημένος, φοβάμαι ότι δεν έχει οριστικά εκλείψει από την θεώρηση των διαβιούντων κοινωνιών και όχι μόνον στην ιστορικά ταλαιπωρημένη και τραυματισμένη αυτή περιοχή.  Πλήρης γεγονότων περιοχή για την οποία ειπώθηκε ότι «παρήγαγε μεγαλύτερη Ιστορία από όση μπορούσε να καταναλώσει».

Διότι πράγματι η εγγενής αντιπαλότητα  που διέπει π.χ. τις σχέσεις της  Σερβίας με την Αλβανία, λόγω κυρίως του Κοσσυφοπεδίου, η  επισφαλής κρατική επιβίωση της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης ( προιόν της Συμφωνίας Ειρήνης του Νταίητον, 1995), η εκκρεμότητα της αξιόπιστης υλοποίησης της «Συμφωνίας των Πρεσπών»,  σε συνδυασμό με την παραδοσιακή επιφυλακτικότητα της Σόφιας, συνθέτουν μία πραγματικότητα η οποία αιτιολογεί τον γνήσιο προβληματισμό με γνώμονα την προσδοκία μας για την επίτευξη ελπιδοφόρου και φιλειρηνικού μέλλοντος της περιοχής.

Βέβαια,  το πλαίσιο της προσέγγισής των Δυτικών Βαλκανίων ή επί το διπλωματικότερο Νοτιοανατολικής Ευρώπης, στην  Ευρωπαική Ενωση εξαρτάται ουσιαστικά από την αξιολόγηση των υποψηφίων προς  μελλοντική ένταξη στη βάση της επίδοσης μιας εκάστης, ως προς  τον βαθμό υλοποίησης του πλέγματος των προβλεπομένων αντικειμενικών κριτηρίων.  Δηλαδή τυπικά αποσυνδέεται η μία υποψηφιότητα από την άλλη, μολονότι ατύπως δεν αποκλείεται ο συσχετισμός τους και η εν τέλει εξέτασή τους συνολικά.  Ένα τέτοιο ενδεχόμενο αφενός ενδέχεται να ικανοποιεί  τους εταίρους εκείνους της Ε.Ε. που επιθυμούν να κερδίσουν χρόνο πριν από την ορατή Διεύρυνση, και αφετέρου  να εξυπηρετεί παράλληλα και τις φιλοδοξίες των υποψηφίων εκείνων που εκτιμούν ότι επί του παρόντος δεν θεωρούν ότι ευρίσκονται στην  πρώτη σειρά των προς ένταξη χωρών και συνεπώς κάθε καθυστέρηση μπορεί να αποβεί προς όφελος της συμπερίληψής τους σχετικώς.

Είναι χρήσιμο να επισημανθεί στο σημείο αυτό ότι για το ζήτημα της Διεύρυνσης  απαιτείται η ομοφωνία των Κρατών Μελών της  Ευρ. Ενωσης και όχι αυξημένη πλειοψηφία. Εις επίρρωση, υπογραμμίζεται κυρίως ο σκεπτικισμός της Γαλλίας  στο ζήτημα της προτεινόμενης νέας Διεύρυνσης,  θέση η οποία επιβεβαιώνει τον σεβασμό στην αρχή της ομοφωνίας.

Συνεπώς και η χώρα μας, από τα παλαιότερα (το Δέκατο) Κράτη Μέλη  διατηρεί πλήρως το δικαίωμα να χρησιμοποιεί την ψήφο της στο πλαίσιο της Ευρ. Ενωσης  με γνώμονα τα ζωτικά συμφέροντά μας. Υπό το πρίσμα αυτό, γίνεται αντιληπτή η δυνατότητα άσκησης  εποικοδομητικού μεν αλλά και κριτικού ελέγχου επί της διαδικασίας προόδου της «Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας» αλλά και της Αλβανίας εξίσου, να προσεγγίσουν την Ε.Ε.

Επί των ως άνω δύο όμορων Γειτόνων εκτιμώ ότι τα δεδομένα  συνηγορούν υπέρ της συνετούς και ορθολογικής αντιμετώπισης αμφοτέρων των υποψηφιοτήτων από μέρους μας, ανεξαρτήτως της διμερούς εξέλιξης με την Β.Μ. ως προς το ονοματολογικό.  Ως προς δε την Αλβανία υφίσταται κατά την γνώμη μου διαφορετική θεματολογία η οποία υπαγορεύει επίμονο και θαρραλέο χειρισμό .  Αρκετά Κράτη Μέλη  επιμένουν για την Αλβανία στην ανάγκη υλοποίησης μεταρρυθμίσεων με έμφαση στο κράτος δικαίου, το δικαστικό σύστημα και την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος. Και τούτο διότι διατηρούν ακέραιο το δικαίωμα της αξιολόγησης της πορείας εκάστου των υποψηφίων.  Διμερώς η χώρα μας προσδοκά επιπλέον των ανωτέρω να σημειωθεί και απτή πρόοδος στο ζήτημα του σεβασμού των ανθρωπίνων και ατομικών δικαιωμάτων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, ως πρόσθετο  στοιχείο  αιρεσιμότητας ενόψει της προσεχούς αξιολόγησης της αλβανικής υποψηφιότητας.

Εννοείται ότι οι ανωτέρω υποχρεώσεις ισχύουν αδιαμφισβήτητα και για τις υποψηφιότητες της Σερβίας, του Μαυροβουνίου, του Κοσσυφοπεδίου και εν τέλει και της Βοσνίας. Ειδικά για την Σερβία, όπως προμνημονεύθηκε, το κλειδί ευρίσκεται στην τήρηση του όρου της Ε.Ε. για «ομαλοποίηση των σχέσεων με την Πρίστινα». Ανεξαρτήτως της όποιας προόδου στον σχετικό Διάλογο, υπό την αιγίδα της Ε.Ε. μεταξύ των εμπλεκομένων μερών, το Βελιγράδι αδυνατεί να τηρήσει ουσιαστικά ευέλικτη θέση στο ζήτημα της αναγνώρισης του Κοσσυφοπεδίου (και Μετόχια), θεωρώντας ότι δεν δύναται να απεμπολήσει τα πολιτισμικά δικαιώματά του, όπως π.χ. η σερβική μειονότητα, οι σερβικοί θύλακες, και η ιστορική έδρα του σερβικού Πατριαρχείου (στο Πετς/ Ιπέκιο).

Ως εκ τούτου οφείλουμε να ευρισκόμαστε σε δημιουργική εγρήγορση  και να προβαίνουμε ταυτόχρονα  σε ορθολογική και ψύχραιμη ανάλυση των δεδομένων και εξελίξεων στον ενίοτε ρευστό βόρειο περίγυρό μας, προκειμένου να συμβάλλουμε αποτελεσματικά στην εμπέδωση της σταθερότητας και  στην ενστάλαξη  νοοτροπίας διαλλακτικού Διαλόγου, ενόψει της προσεχούς επανεξέτασης του θέματος της νέας Διεύρυνσης της Ε.Ε.

25 Νοεμβρίου 2019

 

 

 

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα