Του Alberto Simoni [Δημοσιογράφος στην ιταλική εφημερίδα La Stampa]
Επιμέλεια- Μετάφραση: Γιάννης Χρυσάφης, δημοσιογράφος.
Την ώρα που η Ελλάδα αντιμετωπίζει με κλυδωνισμούς ένα ακόμη γύρο του μεταναστευτικού/προσφυγικού προβλήματος, οι χώρες του Βίζεγκραντ με προεξάρχουσα την Ουγγαρία στρατιωτικοποιούν τα μέτρα για την επίλυσή του.
Η Ουγγαρία διπλασίασε τον αριθμό στρατιωτών που περιπολούν στα σύνορα της χώρας με τη Σερβία, τη Ρουμανία και την Κροατία. Ο Ούγγρος υπουργός Εσωτερικών Sandor Pinter αιτιολόγησε την ενίσχυση των φυλακίων κατά μήκος των συνόρων λόγω της αύξησης του αριθμού των μεταναστών στη βαλκανική οδό. Η μεγαλύτερη συγκέντρωση στρατιωτών καταγράφεται στα σύνορα με τη Σερβία, που αποτελούν τόσο σύνορα της Ουγγαρίας όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ειδικότερα, στην περιοχή του Roszke ο αριθμός αυξήθηκε κατά περισσότερους από 500 στρατιωτικούς.
Η στρατιωτική επιλογή της Βουδαπέστης στη διαχείριση του μεταναστευτικού θέματος προβλέπει συνεργασίες με την Κροατία, τη Σερβία και τη Βόρεια Μακεδονία. Στρατιώτες της 40ής Μονάδας διατέθηκαν επιχειρησιακά στη Σερβία κοντά στην πόλη Horgos [στην άλλη πλευρά της συνοριακής θέσης Roszke] με καθήκοντα «εκπαίδευσης» σε περιπολίες στα σύνορα. Περί τους 20 στρατιωτικοί έχουν σταλεί στην κυβέρνηση των Σκοπίων στο πλαίσιο της αμοιβαίας σχέσης με τη χώρα αυτή.
Ο συντηρικο-εθνικιστής πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν μιλώντας με εκπροσώπους του διεθνούς Τύπου λίγο μετά τις διακοπές του Νέου Έτους υπογράμμισε πως η σημερινή κατάσταση των μεταναστευτικών ροών θυμίζει επιστροφή σε εκείνη του 2015. Τότε ο μεγάλος αριθμός φυγάδων ατόμων από τη Συρία, από την πεδιάδα του Νινευί στο Ιράκ και από τις ζώνες των Κούρδων κατευθύνθηκε προς τα Βόρεια και προς την Ε.Ε. αφού πέρασε από το διάτρητο συροτουρκικό σύνορο και μετά από τα ελληνικά σύνορα, ακολουθώντας τη βαλκανική ραχοκοκαλιά. Οι εικόνες από τον κεντρικό σταθμό της Βουδαπέστης [τον Αύγουστο του 2015] που δέχτηκε την εισβολή χιλιάδων μεταναστών, γυναικών, παιδιών πατεράδων σε φυγή από το συριακό δράμα, συγκίνησαν όλη την Ευρώπη. Από εκείνη τη στιγμή και μέσα σε λίγες ημέρες από το διάσημο «Wir schaffen Das» της Άγκελα Μέρκελ, εκείνο που είπε ότι «θα τα καταφέρουμε» ανοίγοντας τις πόρτες της Γερμανίας στους πρόσφυγες, προέκυψε μια καθοριστική εξέλιξη και ένα ρήγμα στη μεταναστευτική πολιτική της Ε.Ε.
Ο Όρμπαν επιτάχυνε την κατασκευή ενός φράγματος συρματοπλέγματος στα νότια σύνορα της χώρας. Αποφασίστηκε μεν τον Ιούνιο του 2015 αλλά τον Ιούλιο επιταχύνθηκαν οι εργασίες κατασκευής. Τον Σεπτέμβριο η χώρα, ειδικότερα στα σύνορα με τη Σερβία, ήταν οχυρωμένη. Η πολεμική και το κατηγορώ ότι έστησε μια απάνθρωπη μηχανή αποτροπής είναι στην ημερήσια διάταξη εδώ και χρόνια. Αλλά η στάση του Όρμπαν και της κυβέρνησής του δεν μεταβλήθηκε. Αντίθετα μάλιστα, ο υπουργός Εξωτερικών Peter Szijjarto στις αρχές του χρόνου επιβεβαίωσε ότι «η απόκρουση της μετανάστευσης πρέπει να είναι το υπ’ αριθμόν ένα θέμα στην ευρωπαϊκή ατζέντα.
Οι σημερινοί αριθμοί είναι κατά πολύ μακριά από εκείνους πέντε χρόνια πριν. Αλλά τα πράγματα δείχνουν ότι ο βαλκανικός δρόμος καταγράφει κινητικότητα: Μέχρι την πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου 2019 είχαν αποτραπεί 13.000 απόπειρες παράνομης διέλευσης των σερβο-ουγγρικών συνόρων, τον Δεκέμβριο του 2018 ήταν 6.500. Αυτό σημαίνει 37 προσπάθειες ημερησίως το 2019, έναντι 17 το 2018. Κατά τις πρώτες ημέρες του 2020 καταγράφηκαν 900 απόπειρες διέλευσης των νότιων συνόρων, αριθμός που αν τηρηθεί θα σημαίνει επανάληψη των αριθμών του καλοκαιριού του 2015. Από αυτό το στοιχείο ξεκινά ο Όρμπαν για να επαναφέρει την «έκτακτη κατάσταση του μεταναστευτικού».
Ανάμεσα στ’ άλλα, το Εθνικό Γραφείο για τη Μετανάστευση της Τουρκίας στην ετήσια έκθεσή του αναφέρει ότι το 2019 εισήλθαν στη χώρα 450.000 παράνομοι μετανάστες, καταγράφοντας αύξηση 70% σε σχέση με το 2018. Στην Ελλάδα οι αφίξεις ήταν αυξημένες κατά 180% ανάμεσα στο 2018 και 2019. Κατά τους τελευταίους έξη μήνες του 2019 45.000 εισήλθαν στην Ελλάδα, ενώ οι εκτιμήσεις της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες προβλέπουν ότι οι αφίξεις θα αγγίξουν τον αριθμό των 100.000, αριθμός που κατά την ελληνική κυβέρνηση θα καθορίσει την κρίση «δυνητικά ανώτερη από εκείνη του 2015».
Να λοιπόν για ποιο λόγο κατά τον Όρμπαν όλη αυτή η κατάσταση θα έχει αντίκτυπο στη βαλκανική οδό ασκώντας πίεση στα σύνορα της Ουγγαρίας. Ο Όρμπαν δεν είναι διατεθειμένος να χαλαρώσει την επιφυλακή. Γι’ αυτό το λόγο, άλλωστε, η Βουδαπέστη επανεργοποίησε τις συμφωνίες «για την προστασία των συνόρων» με τους συμμάχους της ομάδας χωρών του Βίζεγκραντ [Πολωνία, Τσεχία και Σλοβακία] από παλιά αντίθετοι σε οποιαδήποτε ανακατανομή των μεταναστών και αλληλέγγυοι στη φραγή των εξωτερικών συνόρων, ενώ ενήργησε προς την κατεύθυνση της Βόρειας Μακεδονίας και της Σερβίας για να ασφαλίσει τα σύνορα και να αρχίσει τον επαναπατρισμό των μη εχόντων δικαίωμα ασύλου.
Η προειδοποίηση του Όρμπαν δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Το να την χαρακτηρίσεις ως εκλογικό πυροτέχνημα ή ως αντιευρωπαϊκό εύρημα είναι αποπροσανατολιστικό, δεδομένου ότι η Ουγγαρία δεν θα έχει εκλογές [οποιουδήποτε επιπέδου] μέχρι το 2022. Η σκληρή γραμμή της κυβέρνησης στο μεταναστατευτικό γίνεται αποδεκτή από τον πληθυσμό: Μια σφυγμομέτρηση του φορέα «Nezopont Intezet» στα τέλη του 2018 αποκάλυψε ότι πάνω από το 80% των ερωτηθέντων ήταν υπέρ του φράκτη ασφαλείας. Το ποσοστό αυτό μειώθηκε τον περασμένο χρόνο στο 70%.
Με την προσοχή στραμμένη στη λιβυκή κρίση, η Ευρώπη πρέπει να ελαχιστοποιήσει τις βαλκανικές εξελίξεις. Αλλά το παλαιό «Wir schaffen Das» αυτή τη φορά δεν θα ήταν δυνατόν να λειτουργήσει.
https://www.affarinternazionali.it/2020/01/ungheria-troppi-migranti-sulla-rotta-balcanica/ Αναδημοσίευση από την ηλεκτρονική έκδοση του Think Tank «Affari Internazionali»
Απόδοση/Μετάφραση Ιωάννης Ε. Γιάννης Χρυσάφης Δημοσιογράφος johngoldis@aol.com
