Αν δεν είμαστε Μακεδόνες, δεν είμαστε τίποτα!

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του Κυριάκου Παπαδόπουλου.*

Έχω αρθρογραφήσει στο παρελθόν με τρία κείμενα γνώμης, “Ποιοί φοβούνται τα μαθηματικά’’, “Πρόταση για μια διαφορετική παγκοσμιοποίηση’’ και “Ποιοί ιστορικοί θα γράψουν την ιστορία μας’’, κείμενα που απέσυρα από τα μπλογκ όπου τα απέστειλα, διότι διέκρινα μια έντονη καχυποψία από τους αναγνώστες-σχολιαστές: ποιός είναι αυτός που γράφει, ποιά είναι η κομματική του γραμμή, ποιόν εκπροσωπεί. Ειπώθηκαν τόσο ακραία πράγματα, που συνειδητοποίησα ότι, τουλάχιστον στην μπλογκόσφαιρα, δεν υπάρχει ωριμότητα για ειλικρινή διάλογο. “Για να γράφεις δημόσια, κάποιον πρέπει να εκπροσωπείς: είναι αδύνατον να παραθέτεις απλά τις σκέψεις σου.’’ Σήμερα θα παραβώ την υπόσχεση που έδωσα στον εαυτό μου να μην ξαναγράψω ποτέ δημόσια στην μητρική μου γλώσσα, διότι αυτό που γίνεται (ή, τουλάχιστον πάει να γίνει) με στενοχωρεί τόσο πολύ, όσο στενοχωρεί κάθε άνθρωπο που μιλάει την ελληνική λαλιά, και είναι βαπτισμένος Χριστιανός, Ορθόδοξος. Είπα ελληνική λαλιά, Ορθοδοξία…και ήδη θα σταμπαριστώ ως υπερπατριώτης ή φασίστας! Εδώ φτάσαμε.

Ακούστηκε ότι το να παραδώσεις μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα αποτελεί καταστροφή όμοια με την μικρασιατική: δεν το βρίσκω υπερβολικό! Έτσι είναι. Θα σας εξηγήσω το γιατί, όσο πιο σύντομα και απλά μπορώ. Διότι μπορεί οι πρόγονοί μου εκ Τραπεζούντας και εκ Βαλουκλίου να έχασαν τις περιουσίες τους, και να έγιναν πρόσφυγες στο κράτος της Ελλάδας, όμως ποτέ κανείς δεν αμφισβήτησε ότι σ’ αυτά τα μέρη υπήρξαν κάποτε “Ρουμ’’, Ρωμαίοι, ελληνόφωνοι, Χριστιανοί. Η γη χάθηκε, όχι όμως η πνευματική Τραπεζούντα, η Άγια Κωνσταντινούπολη, η άυλη. Τα πράγματα με την άυλη κληρονομιά της Μακεδονίας είναι πιο επικίνδυνα απ’ ότι μπορεί κανείς να φανταστεί.

Στα δέκα χρόνια που έζησα στην Αγγλία, άκουγα ξανά και ξανά στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, από φίλους και γνωστούς στην καθημερινότητά μου, αναφορά στο Κράτος των Σκοπίων με το όνομα “Μακεδονία’’. Το πρόβλημα ωστόσο δεν σταματούσε εκεί: όταν τύχαινε και γινόταν καμιά αναφορά στον Μεγαλέξανδρο, στον μακεδονικό πολιτισμό, στα ελληνιστικά χρόνια, γινόταν ένας σαφής διαχωρισμός: “Οι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες’’. Όταν με απλά επιχειρήματα προσπαθούσες να παρέμβεις “Ε τότε πώς γίνεται και μιλούσαν την ελληνική, και η ετυμολογία της ίδιας της λέξης Μακεδονία να είναι ελληνική’’, τότε απαντούσαν πως η ελληνική γλώσσα ήταν κοινή, και δεν δήλωνε κατ’ ανάγκη ελληνικότητα. Νευρίαζα, στενοχωριόμουν, διότι πέρα απ’ όλα αυτά, που θα μπορούσε να τα τοποθετήσει κανείς στον χώρο της ιστορικής επιστήμης, στην αρχαιολογία και να δώσει και μια φιλοσοφική χροιά για το τί εστι εθνοτική καταγωγή και ποιά η διαφορά με την εθνική ταυτότητα, όλα αυτά γινόταν εκ του πονηρού: υπήρχε πάντοτε μια σύνδεση της αρχαίας μακεδονικής ταυτότητας με τους σημερινούς κατοίκους των Σκοπίων. “Μα τέτοια ασχετοσύνη;!’’, οδυρόμουν, χωρίς ωστόσο να δικαιώνομαι. Και ξέρετε γιατί; Διότι το πρόβλημα το προκαλούσαμε εμείς οι ίδιοι, εντός Ελλάδος…

Ερχόμενος αισίως στον Αράβιο Κόλπο, θεωρούσα ότι βρίσκομαι σε γη όπου τα σύκα λέγονται σύκα και η σκάφη σκάφη, όσον αφορά στον τρόπο που μας βλέπουν οι ιστορικοί λαοί των Αράβων και των Περσών. Όνειρο θερινής νυκτός. Η φιγούρα του Μεγαλέξανδρου άρχισε να φθίνει στον αραβοπερσικό κόσμο. Το διαπίστωσα σιγά σιγά με τον καιρό, και αυτό πόνεσε περισσότερο απ’ όλα, διότι αν τους Ευρωπαίους τους χαρακτηρίσεις πνευματικούς απογόνους του Καρλομάγνου, μισούντες τον χριστιανικό ρωμαίικο πολιτισμό, τους φίλους Άραβες τους θεωρούσες πάντα υποστηρικτές μας. Αν τους χάσαμε και αυτούς, τότε είμαστε απελπιστικά μόνοι. Και γι’ αυτό ευθυνόμαστε αποκλειστικά εμείς: θα το επαναλάβω, εμείς! Να αναφέρω ένα μόνο ενδεικτικό παράδειγμα: συντρώγαμε, συνάδελφοι μαθηματικοί, και μέσα σε συζητήσεις πάνω στην ιστορία, αλγερινός καλός μου φίλος γυρνά και μου απαντά κατηγορηματικά “Μα ο Μεγαλέξανδρος είναι Μακεδόνας, δεν είναι Έλληνας’’. Οι γύρω συνάδελφοι, άλλοι αραβικής, άλλοι περσικής και άλλοι τουρκικής καταγωγής, έδειχναν προβληματισμό σε αυτή την λεπτομέρεια, διότι δεν γνώριζαν και πολλά. “Υπάρχει και Κράτος πια, Μακεδονίας’’, επέμενε με πείσμα. Άντε τώρα να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας… Με τα χρόνια, έχω μάθει να αντιδρώ νηφάλια,και παρέπεμψα τον συγκεκριμένο εκλεκτό φίλο σε προσβάσιμη πηγή, όπου μπορεί να διαπιστώσει ποιά η γλώσσα του Μεγαλέξανδρου και ποιά η γλώσσα (ή μάλλον, ποιές οι γλώσσες, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής και της βλαχικής!) των κατοίκων του Κράτους των Σκοπίων.

Αυτό ακριβώς θα ήθελα να υπογραμμίσω σε αυτή την σύντομη παρέμβασή μου: η μακεδονική αρχαία ταυτότητα έχει ήδη ταυτιστεί με το κράτος των Σκοπίων. Το βλέπουμε όχι μόνον στον διεθνή Τύπο, αλλά στις καθημερινές μας επαφές. Το τελευταίο προπύργιο αντίστασης είμασταν εμείς, οι ελληνόφωνοι Χριστιανοί, οι πνευματικοί απόγονοι του Κράτους της Κωνσταντινούπολης! Μάλιστα! Αυτοί που σε ελληνική λαλιά διαβάζουμε καθημερινά ελληνικά κείμενα στον Όρθρο μας, στην Θεία Λειτουργία, στον Εσπερινό, τα γνήσια κείμενα της μετάφρασης των Εβδομήκοντα, των πρωτοχριστιανικών κειμένων, που όλα γραφτήκαν στην Ελληνιστική Κοινή και στην μεσαιωνική γλώσσα των Πατέρων μας.

Εμείς οι Ρωμαίοι, απόγονοι των Αυτοκρατόρων που υπέγραφαν εν Χριστώ  τω Θεώ πιστοί βασιλείς, σε ελληνική γραφή, με το πολυτονικό σύστημα των Αλεξανδρινών, δεν θα είμαστε τώρα απόγονοι της ρωμαϊκής Οικουμένης της Κωνσταντινούπολης, εάν δεν ήμασταν Ελληνιστές, αν δεν ήμασταν υπερ-Μακεδόνες.

Αν παραδώσουμε την Μακεδονία, χάνεται ολόκληρη η υπόστασή μας. Δεν είμαστε τίποτα.

Με πολύ θλίψη, αλλά και Πίστη,

Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος είναι μαθηματικός και εργάζεται στο Κουβέιτ.

Κουβέιτ, 14.vi.2018

 

 

 

 

 

 

spot_img

12 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Νομίζω πως υπερβάλετε!
    Κανείς δεν σας απαγορεύει, να αντισταθείτε, να βάλετε βόμβες ίσως, να ξεκινήσετε κάποιο αντάρτικο εναντίον του καθεστώτος, υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, τα πάντα μπορείτε να κάνετε..έως και αυτοπυρπολισμό όπως πολλοί μεγάλοι πατριώτες σε όλα τα μέρη του Πλανήτη που θεώρησαν πως θίγονται ζωτικά συνειδησιακά τους συμφέροντα!
    Γιατί τόση απελπισία για μια πολιτική/πολιτικάντικη απόφαση, μιας ομάδος πολιτικών ανδρών/γυναικών που χωρίς νομιμοποιημένη εξουσία στα θέματα που διαχειρίζονται, δρουν κατά πως τους έρχεται

    Την καλησπέρα μου εκεί στα μακρινά!!

  2. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ὁ Ἑλληνισμός ἔχει μία ἱστορική συνέχεια πού δέν ὁρίζεται ἀπό μία περίοδο, ὅπως ἀρχαία Ἀθήνα, Σπάρτη, Μυκῆνες, Μινωϊκό πολιτισμό, Μακεδονία, Βυζάντιο καί πολλές ἄλλες συνιστῶσες Ἰωνικές πόλεις κἄ καί ἔτσι ἄν ἀποκόψεις Ἀλεξάνδρειες, Θεσσαλονίκη δέν βρίσκεις τή συνέχεια τήν Κωνσταντινούπολη. Ὅλα ἔχουν μία σειρά καί δέν εἶναι θέμα γεωγραφίας ἀλλά ὀντολογίας. Κατανοητή σέ πολλούς. Μέ ἐλλιπῆ κατανόηση δέν ἔχει νόημα καί ὁ Ἑλληνισμός πού διαβάζεται ἀπό κάποιους σάν στεῖρος ἐθνικισμός. Οἱ γέφυρες μέ ἄλλους λαούς, ἀνθρώπους καί πολιτισμούς σηματοδοτοῦν ἱστορικές ἀλλά καί ὀντολογικές περιόδους. Ἡ γνώση καί διαφύλαξη τῆς σειρᾶς, ἐπειδή ἔχει καί ὀντολογική βάση, προφυλλάσσει ἀπό καταστροφές. Οἱ μύθοι στήν ἀρχαιότητα, οἱ μορφές ἀναλλοίωτες στόν χρόνο, οἱ μορφές τῶν ἡρώων, τῶν θεῶν μέ τά ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά του ὁ καθένας καί ἡ κάθεμία, ἡ λαϊκή τέχνη, διατηροῦν σημεῖο σημεῖο αὐτήν τή συνέχεια. Ἡ ἵδρυση μιᾶς πόλης μπορεῖ νά καταγράφεται ἱστορικά σέ μία περίοδο, ἀλλά νά ἔγινε ἐφικτό ἀπό μία σειρά ἐξελίξεων πού ἄν δέν εἶχαν προηγηθεῖ, νά μήν γινόταν πραγματικότητα. Ὅπως ὁ ἔρωτας εἶναι μία ἀνώτερη δύναμη πού ἕλκει καί ὁδηγεῖ σέ μία σειρά πράξεων πού ἀπαιτοῦν διερεύνηση καί ἡ ἱστορία εἶναι μία δύναμη ἀπό μία σειρά γεγονότων ἀδιόρατων πιθανόν ἀπό πρόχειρη ἀνάγνωση.
    Παιδεία καί λαός σέ ἑτοιμότητα, εἶναι μία πρόνοια γιά ὅλους.

  3. Καμια τοποθετηση για τον τιτλο του αρθρου και για ”διασκεδαση” των ανησυχιων και προβληματισμων ενος Ελληνος της Διασπορας και δη θεραποντος της επιστημης των Μαθηματικων δεν διαβασαμε.
    Την μπαλα στα ποδια λοιπον και οχι στην εξεδρα.
    Να ειστε καλα Μακεδονα κυριε Κυριακοπουλε.

    • Παπαδόπουλο τον λένε, τον άνθρωπο, όχι Κυριακόπουλο 🙂 🙂

      Γνωστός από παλιά για την εμμονή του με τούς Ρωμαίους, δι ο και “Domenicus” αποκαλούμενος.

  4. Από πού το ψαρέψατε το άρθρο, ή το έστειλε και σ’ εσάς;

    Εγώ το είδα στο Αντίβαρο πρώτα, με σχόλια, σε κάποια από τα οποία απαντά.

      • Απ’ ό,τι είδα, γράφεις τα ίδια και στο Αντίβαρο. Είμαστε τέσσερις (4) σχολιαστές και κανένας δεν χρησιμοποιεί το πραγματικό του όνομα. Είμαστε τέσσερις (4) σχολιαστές όλοι προβοκάτορες; Όλοι τα έχουμε προσωπικά μαζί σου; Κάνεις τα ίδια που έκανες πάντα. Απειλούσες (sic) ότι θα φύγεις, ότι δεν θα ξαναγράψεις, διότι όλοι τα έβαζαν μαζί σου και πάντα εδώ ήσουν, μέχρι που χανόσουν για κάμποσο καιρό.

        Τώρα, ποιος χρειάζεται στήριξη, αφήνω άλλους να το κρίνουν.

        • H επίθεσή σας είναι προσωπική σε βάρος του επώνυμου αρθρογράφου. Έχετε θέμα και χρειάζεστε γιατρό. Συνεχίστε να μολύνετε ως τρολλ.

          • Δεν καταλαβαίνω γιατί σας ερεθίζει τόσο ο αρθρογράφος και ασχολείστε τόσο πολύ με αυτόν και όχι με το θέμα. Κάπου σας πονάει. Μήπως είστε λίγο τι άνεργοι, αργόσχολοι, αποτυχημένοι; …πάει η Μακεδονία…

  5. Η ελευθερία του λόγου στο διαδίκτυο περιορίζεται στα όρια των προσωπικών αναφορών. Υπογράφω δημόσια ως επικ. καθηγητής στο Τμήμα μαθηματικών, του παν. του Κουβέιτ, και εκφράζομαι με δημόσιο λόγο σε μια δύσκολη κατάσταση για την πατρίδα μας. Θα αφήσω ανώνυμους να εκτίθενται, χωρίς να μπω σε διάλογο, διότι υπάρχει έντονη προβοκάτσια, γύρω από το φλέγον θέμα του μακεδονικού, και προσπάθεια αποπροσανατολισμού. Γνωρίζω ότι ο εφιάλτης βρίσκεται μέσα, είναι ανώνυμος και μιλά ελληνικά. Ευχαριστώ τον κ. Σαββίδη και τον κ. Σταλίδη για το βήμα, και όλους τους αδελφούς για τις αναδημοσιεύσεις στα σοσιαλ μιντια. Ο αγώνας θα συνεχιστεί, αθόρυβα, μέχρι τελευταίας πνοής.

Leave a Reply to Στέφανος Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα