Ήταν και τότε Ιούνιος,  τριάντα χρόνια πριν.

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Του Κώστα Πύρζα*

Αναδύονται και σήμερα μνήμες από εκεί, από τις μύχιες γωνιές όπου φυλάγεις τα σα εκ των σων.  Από εκεί όπου κάποιες λευκές νύχτες σε πάνε στο βιβλιοπωλείο για να αναθυμηθείς και να περιδιαβείς  χώρους που αγάπησες, που σε αγάπησαν.  Για να δεις,  μες στη σιωπή,  πρόσωπα ακριβά, φορές φορές θολά, ποτέ όμως λησμονημένα.  Συνειδητοποιώντας και πάλι τι σου άφησε η παρουσία τους, ο λόγος τους, οι στιγμές που δε χάθηκε το αποτύπωμά τους.  Που σου άφησαν ουλές – ευτυχώς μη ιάσιμες.  Καθώς έκλεινε ο Ιούνιος.  Είχε προχωρήσει το βράδυ.  Είχαν φύγει και οι τελευταίοι φίλοι, ετοιμαζόμασταν και μεις.  Είχε έρθει η ώρα να αποχαιρετήσουμε το βιβλιοπωλείο.  Την πολυκοσμία της ψυχής του.  Τη βουβή θλίψη του.  Να το αφήσουμε έτσι όπως ήταν – ορθάνοιχτο, πάμφωτο.  Στα ράφια όσα βιβλία είχαν απομείνει, στη θέση τους τα λιγοστά πλέον έπιπλα.  Έτοιμο να δεχτεί τους τελευταίους φίλους του, όπως εδώ και δεκαπέντε χρόνια.  Έτοιμο για αγρύπνια – έστω οδύνης.  Μετά,  το πρωί,  θα έρχονταν τα “συνεργεία” για να πιάσουν δουλειά.

Αποχαιρετιστήκαμε.  Στο φρεάτιο  απέξω έριξα τα κλειδιά.

(Και τι δε θα  ‘δινα να ήταν τώρα και η Μάγδα.)

ΥΓ στο  “ΥΓ”:  “ Όμως γιατί αυτός ο κόμπος εδώ στο στήθος …”  Ε, Μανόλη;

Ο Μανόλης Αναγνωστάκης κυκλοφόρησε το 1983 μια ιδιωτική έκδοση σε 100 αντίτυπα εκτός εμπορίου.  Πρόκειται για 124 επιγενόμενα σύντομα σχόλια, «σπαράγματα»  – καταστάλαγμα της ποιητικής του παραγωγής.  Ένα από αυτά είναι και το “ Όμως γιατί … “

  • Ο Κώστας Πύρζας ήταν η ψυχή του βιβλιοπωλείου Κοτζιά στη Θεσσαλονίκη.

 

spot_img

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα